Η σχέση του Αριστοφάνη με την 25η Μαρτίου!;

Η σχέση του Αριστοφάνη με την 25η Μαρτίου

Όπως έχει τονισθεί από ανθρώπους του Θεού, οι οποίοι βλέπουν πολύ μακρύτερα και βαθύτερα από εμάς του κοντοπίθαρους, τα πραγματικά αίτια των κρίσεων και των προβλημάτων (όπως αυτά που ταλανίζουν τώρα την πατρίδα μας) πρέπει να αναζητηθούν σε πνευματικό επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο πως συγχρόνως προς την περιρρέουσα άθλια ατμόσφαιρα- που όλους προβληματίζει και συνέχει διαρκώς- έχει φτάσει σε σκανδαλιστικό βαθμό το ξεπούλημα της Ρωμηοσύνης. Ένας απροκάλυπτος και βάναυσος πόλεμος έναντι του Ελληνισμού και πρωτίστως έναντι της Αγίας Πίστης του Χριστού που τον νοηματοδότησε, τον διατήρησε και συνεχίζει να τον συνέχει.

Πρέπει να είναι κάποιος ή τυφλός ή εχθρός της Ρωμηοσύνης για να μην δει όλα τα γεγονότα που στηρίζουν την παραπάνω θέση. Μετά από την στέρηση των τιμητικών παρελάσεων και εορτών παρατηρούμε ότι η οργανωμένη διάβρωση έχει προχωρήσει τόσο πολύ που θέλει να γαλουχήσει τα παιδιά μας χωρίς Χριστό και Ελλαδά, δηλαδή χωρίς το αιώνιο πνεύμα της Ρωμηοσύνης. Το ειδεχθές αποτέλεσμα; Διαβρωμένοι, ψυχοπαθείς άνθρωποι από το δαιμονικό πνεύμα της Νέας Εποχής.

Το κείμενο που δημοσιεύουμε είναι μια επιστολή που λάβαμε από έναν ευσυνείδητο γονιό που πονάει την πατρίδα του κατανοεί την μοναδικότητα της Πίστεώς μας και φυσικά ανησυχεί για την παιδεία των τέκνων του. Όπως θα διαβάσετε οι ανησυχίες του είναι δικαιολογημένες διότι οι δάσκαλοί των παιδιών του κάπως μπερδεύτηκαν... Επί τη εορτή της 25ης Μαρτίου θα παρουσιάσουν την "Ειρήνη" του Αριστοφάνη (!;) Ουδείς λόγος για τους Ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης- περί του κοσμοσωτηρίου γεγονότος του Ευαγγελισμού ούτε λόγος να γίνεται φυσικά! Βλέπετε αυτοί ήταν πολεμοχαρείς ενώ εμείς σήμερα είμαστε τόσο "πολιτισμένοι" και τόσο "μεγαλόψυχοι" που διδάσκουμε την ειρήνη. Ω! Μέγεθος αθλιότητος και υποκρισίας! Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι ιεροί πρόγονοί μας οι σύγχρονοι φαφλατάδες κουλτουριοειρονοποιοί θα φορούσαν φερετζέδες ή σαρίκια και ασφαλώς δεν θα γνωρίζαν τίποτε περί Αριστοφάνους...

Θα έπρεπε να έχουμε λίγη περισσότερη ευγνωμοσύνη προς τις θυσίες των προγόνων μας αν επιθυμούμε να γίνουμε κάποτε... άνθρωποι. Όσο για την ειρήνη είναι καλό να γνωρίζουμε πως ταυτίζεται με το Θεανθρώπινο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Απαιτεί πνευματικούς αγώνες και καθαρή ζωή. Ας δούμε τις βιοτές των Αγίων μας και ας πάψουμε να ελπίζουμε ως άλλοι Τρυγαίοι στην βρωμερή εκτροφή "ασκαθάρων".
                                                     ***
Σεβαστοί αδελφοί της Ι. Μ. Παντοκράτορος, την ευχή σας. Είμαι πατέρας δύο ανήλικων αγοριών 7,5 και 4,5 ετών αντίστοιχα. Το μικρό μου παιδί απασχολείται στο προνήπιο παιδικού σταθμού του Δήμου Κορυδαλλού. Ενόψει της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου η διεύθυνση του εν λόγω παιδικού σταθμού απεφάνθη την διενέργεια θεατρικής παράστασης με θέμα την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, η οποία θα υλοποιηθεί με την συμμετοχή των παιδιών. Έκπληκτος από αυτήν την εξέλιξη αναρωτήθηκα ποια η σχέση της ελευθερίας ενός λαού με το έργο «Ειρήνη» του Αριστοφάνη; Ποια η σχέση της μαρτυρίας του γέρου του Μωριά: «Εμείς παιδιά μου πήραμε τα όπλα για την ελευθερία της πατρίδας και του Χριστού την Πίστη την Αγία», με την άνοδο του Τρυγαίου προς τον Όλυμπο για να συναντήσει τους δήθεν θεούς; Ευτυχώς ο Ύψιστος μου έδωσε την απάντηση καθόσον με πρωτοβουλία της διεύθυνσης του παιδικού σταθμού προκλήθηκε συνάντηση προκειμένου να υπερασπιστούν την επιλογή τους. Στη συνάντηση, λοιπόν, η διεύθυνση ανέπτυξε όλο το σκεπτικό για την παράσταση επ' αφορμή της εθνικής επετείου όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε, με ακατανόητες επιχειρηματολογίες (για να μην αποδώσω βαρύτερους χαρακτηρισμούς σεβόμενος την πνευματικότητά σας, την σοβαρότητα του θέματος και του περιεχομένου της παρούσης επιστολής). Προσπαθώντας να κατανοήσω τα συμφραζόμενα, κοιτούσα την εικόνα του Χριστού (ευτυχώς υπάρχει) και αναρωτιόμουν: «Μεγαλοδύναμε, γιατί αυτή η δοκιμασία; Γιατί πρέπει να γίνω φονιάς;» Παίρνοντας δύναμη από την Πίστη μας την Αγία, παραπονέθηκα ψύχραιμα ότι η επιλογή της θεατρικής θεματολογίας προσβάλει, αδικεί και γελοιοποιεί όχι μόνο το αληθινό νόημα της 25ης Μαρτίου αλλά και τον ίδιο τον Αριστοφάνη, ως αναγνωρισμένη προσωπικότητα αρχαίου ποιητή. Επίσης τόνισα ότι δεν είναι δυνατό στο όνομα της «Ειρήνης» να ισοπεδώνουμε το αγαθό της ελευθερίας, ήτοι, όπως λέει ο λαός: «Σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω». Επιπλέον πρότεινα στην διεύθυνση, η θεατρική παράσταση να λάβει χώρα σε διαφορετική χρονική στιγμή, καθόσον είναι αυτονόητη η μη εναρμόνιση στην τρέχουσα συγκυρία. Προσπαθώντας δε να αναστήσω το φιλότιμο και τα ιδανικά των παρακολουθούντων γονέων, δέχτηκα την επίθεση δύο γονέων (ιδιότητας εκπαιδευτικού), οι οποίοι επεσήμαναν, άθελά τους βέβαια, ότι εκδηλώσεις εθνικού περιεχομένου δεν γίνονται πουθενά σε κανένα σχολείο και ότι η μάθηση των γεγονότων της επανάστασης είναι καθήκον μόνο των γονέων. Σε ερώτησή μου να κατονομάσουν έναν λαό που κέρδισε την ελευθερία του με ειρήνη, όλοι με κοιτούσαν σαν ξένο στοιχείο, αποφεύγοντας να απαντήσουν (υποθέτω είτε από άγνοια, είτε από φοβία). Επίσης επεσήμανα προς όλους τους παρευρισκομένους να μην παραπονεθούν μελλοντικά για την αδυναμία των παιδιών να κατανοήσουν τις ιερές έννοιες των θρησκευτικών και εθνικών εορτών, αλλά αντιθέτως θα γνωρίζουν τα πάντα για τα σκάνδαλα της καθημερινότητας. Παρακάλεσα να μην ισοπεδωθούν αρχές, αξίες και ιδανικά στο όνομα του δήθεν «μοντέρνου και πρωτοποριακού», αλλά όπως προανέφερα όλοι με κοιτούσαν παγωμένα και ανέκφραστα. Έκανα την ύστατη έκκληση στην διεύθυνση να μην συνδέσει την παράσταση με την εθνική επέτειο, αλλά εισέπραξα άρνηση και απόρριψη. Μη έχοντας άλλη επιλογή και ορμώμενος είτε από οργή, είτε από φιλότιμο, είτε από υποχρέωση στην ιερότητα του αίματος των προγόνων μας, αυτοβούλως αποχώρησα δηλώνοντας άρνηση στο παιδί μου να γίνει συνένοχος στην σχεδιασμένη εκτόπιση και γελοιοποίηση της πραγματικής έννοιας της 25ης Μαρτίου. Αναρωτιέμαι αν έπραξα ορθώς με τοιαύτην απόφαση, συναισθανόμενος τι είδους μεταχείριση θα έχει το παιδί μου ύστερα από τα προαναφερθέντα γεγονότα; Έπραξα κατά φώτιση Θεού ή από εγωισμό και υπερβολικό παρορμητισμό και οργή; Πρέπει στο παιδί να επιτρέψω την συμμετοχή του σε παράσταση με δωδεκάθεους, όταν εγώ και η σύζυγός μου διδάσκουμε την συμβολή της Ορθόδοξης Πίστης και του κλήρου στην απελευθέρωση ενός σκλαβωμένου επί 400 χρόνια Λαού; Ευχαριστώ, την ευχή σας...

Χάλαρης Αθανάσιος
Αξιωματικός Π. Ναυτικού