Άλλοτε..... και σήμερον
ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩΜΕΝ ΚΑΤΑΠΡΟΔΟΣΙΝ ΤΗΣ ΟΡΘΔΟΞΙΑΣ Διακήρυξις Ελλήνων Ορθοδόξων Μοναχών.
Ο Μοναχικός κόσμος της Ελλάδος παρακολουθεί μετ' εντεινομένης αγωνίας, αλλά και δυσφορίας, τας από τινος εκδηλουμένας εσπευσμένας ενωτικάς τάσεις και, όλως ιδιαιτέρως, την επιμονήν της Α.Θ.Π. του Οικουμεν. Πατριάρχου κ. Αθηναγόρου δια την έναρξιν, υπό μειωτικάς συνθήκας δια την ορθοδοξίαν, διαπραγματεύσεων μετά του Βατικανού. Η εμμονή αυτή καθίσταται κυριολεκτικώς ακατανόητος κατόπιν της εκδηλουμένης υπό της Παπικής Εκκλησίας υπέρ ποτε υπεροπτικής στάσεώς της και πλείστων όσων εχθρικών, έναντι της Ορθοδοξίας, ενεργειών της ήτοι:
1) Την έντονον προβολήν του Παπικού Πρωτείου εις πάσαν ευκαιρίαν και εις αυτήν ταύτην την υπό του Ποντίφηκος αποσταλείσαν επ' εσχάτων εις τον Οικ. Πατριάρχην επιστολήν.
2) Την διαρκώς αυξανομένην ηθικήν και υλικήν ενίσχυσιν, υπό του Βατικανού, της εν Ελλάδι Ουνίας, προς επέκτασιν της διαβρωτικής εν τη Ορθοδοξία δράσεώς της.
3) Την έντασιν του Παπικού προσηλυτισμού εις βάρος των Ορθοδόξων.
4) Τας αδιακόπους προσπαθείας διασπάσεως, δια πολιτικών και άλλων παντοίων μέσων, των ένθεν και εκείθεν του παραπετάσματος Ορθοδόξων Εκκλησιών κ.λ.π.
Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός ουδόλως αποστέργει την υπό του Κυρίου, άλλωστε, επιτασσομένην, ένωσιν εις μίαν ποίμνην όλων των χριστιανών. Φρονεί όμως, ότι η ένωσις αυτή προϋποθέτει την αποβολήν και αποκήρυξιν των κακοδοξιών και των αιρέσεων και την επιστροφήν όλων των χριστιανών εις την Αποστολικήν και Πατερικήν Διδαχήν και Παράδοσιν, τας οποίας αλωβήτους και αναλλοιώτους διατηρεί, δια μέσου των αιώνων, μόνον η Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία. Προκειμένου περί «διαλόγου», (ισοδυναμούντος ουσιαστικώς με διαπραγματεύσεις δια την ένωσιν), οι Ορθόδοξοι Ιερομόναχοι και Μοναχοί θεωρούν, ότι ουδεμίαν επαφή δύναται να πραγματοποιηθή άνευ των κατωτέρω στοιχειωδών προϋποθέσεων.
1) Διαπραγματεύσεις ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ. Τούτο όμως συνεπάγεται ρητήν παραίτησιν του Πάπα από της αξιώσεως του «Πρωτείου» έναντι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, άνευ της παραιτήσεως αυτής η φράσις «επί ίσοις όροις» καθίσταται απάτη και χονδροειδής φενάκη.
2) Εφ όσον υφίσταται η υπούλως αποκαλουμένη Ενωτική Ανατολική Εκκλησία, «Ουνιτική», ο «διάλογος» δεν δύναται να έχη άλλο αντικείμενον, παρά την προσχώρησιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις την Ουνίαν, η οποία, κατά το Βατικανόν, αποτελεί την ήδη από της ψευδοσυνόδου της Φλωρεντίας, ηνωμένην μετά της Ρώμης, Ανατολικήν Εκκλησίαν, την διατηρούσαν, κατά Παπικήν συγκατάβασιν, το τυπικόν της Ορθοδοξίας, αλλ' αναγνωρίζουσαν ανεπιφυλάκτως το πρωτείον του Πάπα, υπό την απόλυτον και αυταρχικήν εξουσίαν του οποίου, άλλωστε, διατελεί, μισθοδοτουμένη και επιχορηγουμένη
3) Ανάληψις και προηγουμένη εκτέλεσις υποχρεώσεων περιστολής της πνευματικής, εκπαιδευτικής και ψευδοφιλανθρωπικής δραστηριότητος της εν Ελλάδι Παπικής Εκκλησίας και των παραφυάδων της, εις τους εις την χώραν μας διαβιούντας ΕΚ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ Καθολικούς, δια τους οποίους, ο Ελληνικός Ορθόδοξος Μοναχισμός, ουδεμίαν αισθάνεται εχθρότητα θεωρών αυτούς ως πεπλανημένους αδελφούς. Η αντίδρασις των Ορθοδόξων Ελλήνων εν γένει, αφορά εις την ύπουλον επέκτασιν της δραστηριότητος, αφθόνως χρηματοδοτουμένων υπό του Βατικανού, Παπικών Οργανώσεων, εις βάρος Ορθοδόξων Χριστιανών, και ιδίως υπό το πρόσχημα της φιλανθρωπίας εις τα πτωχά και απροστάτευτα τέκνα των, επί σκοπώ προσηλυτισμού των εις την Ρωμαιοκαθολικήν Εκκλησίαν. Η έναρξις «διαλόγου» - ανάγνωθι διαπραγματεύσεων - άνευ του προηγουμένου τερματισμού των, υπό του Βατικανού διεξαγμένων κατά της Ορθοδοξίας, εχθροπραξιών, αποτελεί δουλοπρεπή και επικίνδυνον ενέργειαν, οδηγούσαν, αναποφεύκτως, εις την κατά κράτος υποταγήν της Ορθοδοξίας, όπως πάντοτε συμβαίνει με τους κατά την διάρκειαν της εχθρικής επιθέσεως, προσερχομένους προς διαπραγμάτευσιν μετά του επιτιθεμένου.
Ο Ελληνικός Ορθόδοξος Μοναχισμός ο προμαχήσας, ανά τους αιώνας, και γενόμενος πολλάκις ολοκαύτωμα εις τον βωμόν της Πίστεως και του Έθνους, ΚΑΛΕΙ
1)Την Ελλαδικήν και όλας τας άλλας Ορθοδόξους Εκκλησίας,
2) Τον Ελληνικόν Λαόν,
3) Την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, όπως, δια παντός μέσου θέσουν, το ταχύτερον, τέρμα εις την δημιουργηθείσαν θλιβεράν κατάστασιν, την εγκυμονούσαν θανασίμους κινδύνους δια τε την Πίστην των Πατέρων μας και δια την επιβίωσιν της Ελληνικής Φυλής, της οποίας η Ορθοδοξία αποτελεί την «ειδοποιόν διαφοράν» άνευ της οποίας, η Ελληνική Εθνότης, θα εξηφανίζετο εις τον ωκεανόν των πανταχόθεν περισφιγγόντων αυτήν αλλοφύλων. Οι Έλληνες Μοναχοί με το όπλον της πίστεως ανά χείρας και με άγρυπνον όμμα θα παρακολουθήσωμεν τα γεγονότα, έτοιμοι να θυσιασθώμεν δια την ματαίωσιν της Προδοσίας.
Στώμεν καλώς Νυν υπέρ πάντων ο αγών Η Επιτροπή αγώνος ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ, Ηγούμενος Ι.Μ. Λογγοβάρδας Πάρου. ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ, Ηγούμενος Ι.Μ. Διονυσίου Αγ. Όρους. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, Ηγούμενος Ι.Μ. Πετράκη.
«Τύπος», Δεκέμβριος 1963
«Καθάπερ η κιβωτός εν μέσω του πελάγους διέσωζε τους έσω όντας ούτω και η Εκκλησία διασώζει τους πλανωμένους άπαντας» ( Άγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)
Login