«Ο αυτοκράτορας, εξακολουθεί στην αφήγησή του ο Μοσχοβίτης, άκουσε σιωπηλά τους συμβούλους του». Η συμβουλή σας είναι εξαιρετική. Σας ευχαριστώ για αυτή. Γνωρίζω ακόμα και πόσο ωφέλιμο για τον αγώνα σας θα μπορούσε να είναι το διάβημα που προτείνετε, επειδή, όπως πολύ σωστά λέτε, όλα μπορούν να συμβούν εκτός από το ότι ποτέ δεν θα αποφασίσω να εγκαταλείψω μέσα σε τέτοια συμφορά τον κλήρο μου και τις άγιες εκκλησίες και την πρωτεύουσα, το θρόνο και το λαό μου. Τι θα έλεγε για μένα η οικουμένη; Αντίθετα, σας ικετεύω να μου ζητήσετε να μη σας εγκαταλείψω. Ναι, επιθυμώ να πεθάνω εδώ μαζί σας. Έπειτα έσκυψε και έκλαψε πικρά, και μαζί του έκλαψαν ο πατριάρχης και όλοι οι παρόντες. Και εκ νέου έστειλαν αγγελιοφόρους στην Πελοπόννησο, στα νησιά και στη Φραγκία.
Η δραματική αυτή σκηνή, την οποία έτσι τη διηγείται ο άσημος χρονογράφος, ενέχει αναμφισβήτητο μεγαλείο. Βλέπουμε να διαγράφεται ο ηρωικός χαρακτήρας του άτυχου ηγεμόνα, ο οποίος μόλις μετά από λίγες μέρες επρόκειτο να θυσιαστεί για χάρη του λαού του.
Ο βασιλιάς εκείνος ο γενναιότερος από οποιονδήποτε άλλον επαναλάμβανε πολλές φορές ότι για αυτά ο καλός ποιμένας όφειλε να θυσιάσει τη ζωή του για το ποίμνιο.
Η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως
Πηγή: Περιοδικόν Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία
Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη» Θεσσαλονίκη
Για να διαβάσετε ολόκληρη την Ιστορία της Άλωσης παρακαλώ πατήσατε εδώ
Login