Πανσπερμία αιρέσεων και παραθρησκειών

ΠΑΝΣΠΕΡΜΙΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εκ του Βιβλίου του Χρήστου Κων. Λιβανού
Η Ιστορία φυλλορροεί...

Ενας από τους πλέον αποτελεσματικούς τρόπους με τους οποίους, πολεμά ο Διάβολος την Εκκλησία του Χριστού είναι οι αιρέσεις, πλανεμένες δηλαδή διδασκαλίες, που παρεκκλίνουν από την αληθινή και αυθεντική Πίστι, που παρέδωσε ο Χριστός και οι Απόστολοι στους ανθρώπους και διατηρήθηκε μέχρι σήμερα ανόθευτη στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Αιρέσεις υπήρχαν από τα πρώτα κιόλας βήματα του Χριστιανισμού, όπως οι Ιουδαΐζουσες (Εβιωναίοι, Ελκισαίοι, Ναζηραίοι), οι γνωστικές, ο Νικολαϊτισμός κ.α. Ονομαστοί αρχαίοι αιρετικοί υπήρξαν οι Δοκήτες, Εγκρατίτες, Μαρκιωνίτες, Μανιχαίοι, Μοντανιστές, Δονατιστές, Πελαγιανοί, Παυλικιανοί, Καθαροί κ.α. Μεγάλες αιρέσεις που συνετάραξαν την Εκκλησία ήσαν ο Αρειανισμός, ο Νεστοριανισμός, ο Μονοφυσιτισμός, ο Μονοθελητισμός, για την αντιμετώπισι των οποίων χρειάσθηκε να συγκληθούν Οικουμενικές και τοπικές Σύνοδοι, στις οποίες οι Πατέρες της Εκκλησίας καταπολέμησαν τις πλανεμένες διδασκαλίες και διετύπωσαν με ακρίβεια τα δόγματα και τις θεμελιώδεις αλήθειες της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως.

Την εμφάνισι αιρέσεων και αιρετικών προφήτευσαν ο Χριστός και οι Απόστολοι «Προσέχετε από των ψευδοπροφητών, οίτινες έρχονται προς υμάς εν ενδύμασι προβάτων, έσωθεν δε εισί λύκοι άρπαγες», προειδοποίησε ο Χριστός.[1] «Και πολλοί ψευδοπροφήται εγερθήσονται και πλανήσουσι πολλούς», είπε άλλοτε.[2] «Εγερθήσονται ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς», είπε πάλι αναφερόμενος στους έσχατους καιρούς.[3] Ο Παύλος στις Επιστολές του αναφέρεται σε ανθρώπους, που θα προσέχουν σε πνεύματα πλάνα, απατηλά, ψευδή και σε «διδασκαλίες δαιμονίων»,[4] ανθρώπους, που θα πλανούν και θα πλανώνται[5] συνέστησε στους πιστούς «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν» να εγκαταλείπουν[6]  και δεν δίστασε να αναθεματίση όσους διδάσκουν «έτερον ευαγγέλιον» απ’ αυτό, που κήρυξε αυτός και οι άλλοι Απόστολοι! [7]

Ο Πέτρος ομιλεί για «ψευδοπροφήτες» και «ψευδοδιδασκάλους», οι οποίοι θα εισαγάγουν «αιρέσεις απωλείας», αιρέσεις, δηλαδή, που θα οδηγούν στην απώλεια.[8]
Ο Ιωάννης ομιλεί για πλάνους πολλούς και αντίχριστους, που εμφανίσθηκαν στον κόσμο[9] και συμβουλεύει τους χριστιανούς να μη δέχωνται στο σπίτι τους αιρετικούς ούτε να τους λέγουν «χαίρετε», διότι οποίος λέγει «χαίρετε» στον αιρετικό, γίνεται συμμέτοχος στα πονηρά του έργα! [10]

Ένα μεγάλο σημείο των καιρών, ενδεικτικό της μεγάλης αποστασίας των σημερινών ανθρώπων από τον Θεό, είναι και η πανσπερμία των αιρέσεων και παραθρησκειών, που έχουν κατακλύσει την ανθρωπότητα, οι οποίες, όπως τα σμήνη των ακρίδων πέφτουν και κατατρώγουν τους καρπούς της γης, έτσι και αυτές, ακρίδες του διαβόλου (διότι αυτός είναι ο επινοητής, εισηγητής και δημιουργός τους), έχουν πέσει και κατατρώγουν με βουλιμία τις ψυχές όσων ανθρώπων έχουν άγνοια των Γραφών και της αληθινής Πίστεως, που άφησε ο Χριστός στη γη. Ποια να πρωτοαναφέρωμε; Τον Παπισμό με τις είκοσι και πλέον επί μέρους αιρέσεις, πλάνες και καινοτομίες του; Τον Αγγλικανισμό με τις χειροτονίες των γυναικών και των ομοφυλοφίλων;

Τον Προτεσταντισμό με τις εκατοντάδες (κατ' άλλους χιλιάδες) αιρετικές παραφυάδες του; Τους Μονοφυσίτες, που προσπαθούν να μας πείσουν, ότι ήσαν πάντοτε Ορθόδοξοι; Τους Χιλιαστές ή Ιεχωβίτες ή Μάρτυρες του Ιεχωβά, που κτυπούν με θρασύτητα και υποκριτικό χαμόγελο τις πόρτες μας και προσπαθούν, παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις και γελοιοποιήσεις τους, να μας πληροφορήσουν πότε θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία; (Δυστυχώς στις ημέρες μας κατάφεραν να πλανήσουν και την Ελληνική Δικαιοσύνη και να επιτύχουν την μετωνυμία τους σε «Χριστιανούς Μάρτυρες του Ιεχωβά» και ας αρνούνται την θεότητα του Χριστού!!!). Ν' αναφερθούμε στην παναίρεσι του Οικουμενισμού, στα δίκτυα της οποίας έχουν συλληφθή εδώ και δεκαετίες όλοι σχεδόν οι προκαθήμενοι των ορθοδόξων Εκκλησιών, καθώς και πλήθος κληρικοί και θεολόγοι, και η οποία πυρετωδώς προετοιμάζει με τους Θεολογικούς διάλογους και τις διαθρησκειακές συναντήσεις το έδαφος για την επικράτησι της πανθρησκείας του ερχομένου Αντίχριστου; Να ομιλήσωμε για τις 500 και πλέον νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκευτικές οργανώσεις και κινήσεις, που δρουν ανενόχλητες στην Ελλάδα υπό μορφήν, πολύ συχνά, επιστημονικών, φιλοσοφικών, ανθρωπιστικών ή κοινωνικών σωματείων, και δημιουργούν, πολλές απ’ αυτές, ολοκληρωτικές πνευματικές εξαρτήσεις στους οπαδούς των, προκαλώντας μεγάλη ζημία στο Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας, και γενικώτερα στον ελληνικό λαό; «Λύκοι βαρείς» επιχειρούν λυσσαλέες επιδρομές κατά της ποίμνης του Χριστού, των περισσοτέρων ποιμένων κοιμωμένων και αδρανούντων. Εχθροί της Πίστεως, αλλά και της Πατρίδος μας, υποσκάπτουν τα θεμέλια του Ελληνορθόδοξου έθνους μας και οι άρχοντές μας, πολιτικοί και θρησκευτικοί, αδιαφορούν και σιωπούν. Όλες σχεδόν οι Ι.  Μητροπόλεις της πατρίδος μας έχουν αντιαιρετικά γραφεία, αλλά - τι περίεργο - οι αιρέσεις παντού ανθούν και ευδοκιμούν! Οι διοικούντες την Εκκλησία μας διοργανώνουν κάθε χρόνο συνέδρια και Πανορθοδόξους Συνδιασκέψεις «δια θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», επισημαίνοντας στα σχετικά πορίσματα τους κινδύνους, που διατρέχουν οι πιστοί από τις νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκείες, αλλά - τι ειρωνεία - συνεργάζονται ευ¬χαρίστως με τις παλαιές αιρέσεις, όπως είναι ο Μονοφυσιτισμός, ο Παπισμός και ο Προτεσταντισμός, και επιδιώκουν πάση θυσία την ψευδοένωσι μαζί τους! Θα ερωτήση ίσως κάποιος: Από ποια αίρεσι κινδυνεύει περισσότερο η Εκκλησία; Εάν ευρισκώμεθα στις δεκαετίες του '60, του '70 ή του '80 θα απαντούσαμε ευθέως: Από τον Χιλιασμό, διότι αυτός αρνείται όλα σχεδόν τα θεμελιώδη δόγματα του Χριστιανισμού. Γι' αυτό και ορθώς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος σε ποιμαντική του εγκύκλιο το 1969 τον χαρακτήριζε ως την «πλέον φοβερά και επικίνδυνο όλων των αιρέσεων, τας οποίας αντιμετώπισεν η Εκκλησία από της ιδρύσεως της μέχρι σήμερον», [11] ενώ σε σχετικό άρθρο του το 1963 έγραφε για τους οπαδούς της: «Είκοσι αιώνων ιστορία του Χριστιανισμού δεν έχει ν' αναφέρη μεγαλύτερους διαστρεβλωτάς και πλαστογράφους της αγίας Γραφής»[12]

Δεν ευρισκόμεθα όμως στο '60 ή το '70 ή το '80, αλλά στο 2009, τα δε εκκλησιαστικά γεγονότα, που εξελίσσονται ραγδαίως στις ημέρες μας, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία, ότι η αίρεσι, που απειλεί περισσότερο την Ορθοδοξία σήμερα, είναι ο Οικουμενισμός, η παγκόσμια αυτή κίνησι, που άρχισε στις αρχές του 20ου αιώνος και η οποία επιδιώκει την ένωσι των Χριστιανικών «εκκλησιών» και όλων των θρησκειών σε μία πανθρησκεία, η οποία θα λατρεύση, όπως φαίνεται, και όπως προπαγανδίζει η Νέα Εποχή, στα χρόνια που έρχονται, ως θεό και «μεσσία» τον Αντίχριστο. Ο Οικουμενισμός δεν είναι απλώς αίρεσι, αλλά παναίρεσι, διότι συμπεριλαμβάνει όλες τις αιρέσεις και πλάνες, στις οποίες πιστεύουν οι διάφορες ομολογίες και θρησκείες σήμερα. Είναι δε τόσο επικίνδυνη και φοβερή, ώστε ο μακαριστός και σοφός αρχιμανδρίτης π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος έγραψε γι' αυτή: «Πολλά τέρατα εγέννησεν εν τοις καιροίς ημών ο Άδης, αλλ' ισομέγεθες του Οικουμενισμού ουδέν»[13]

Θα επιτύχουν ο Οικουμενισμός και οι άλλες αιρέσεις να αλώσουν και να εξαφανίσουν την Ορθοδοξία; Όχι, αγαπητοί αναγνώστες, αυτό δεν θα συμβή ποτέ. Ψυχές Ορθοδόξων χριστιανών, που ζουν μακριά από τον Χριστό, δυστυχώς θα χαθούν. Η Ορθόδοξος Εκκλησία όμως ποτέ. Είναι ρητή και κατηγορηματική διαβεβαίωσι του Χριστού, ότι «πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής».[14]

1.Ματθ. 7:15
2. Ματθ. 24:11 104. Β' Τιμ. 3:13 107. Β' Πέτρ. 2:1
3.Ματθ. 24:24
4. Α' Τιμ. 4:1
5. Β' Τιμ. 3:13
6. Τίτ. 3:10
7. Γαλ. 1:8
8. Β' Πετρ. 2:1
9. Β' Ιωανν. 1:7
10. Β. Ιωαν. 1:10-11
11. Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου, Άντιχιλιαστικά, εκδ. Σταυ¬ρός, Αθήνα 1988, σελ.51
12. Αυτόθι, σελ. 21
13. Επιστολή ττρός Πατριάρχη Άθηναγόρα, Όρθ. Τύπος, 10.10.1969
14. Ματθ. 16:18'

Χρήστου Κων. Λιβανού
Η Ιστορία φυλλοροεί...
Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολής
Αδελφότης "Ο Σταυρός"
Ζωοδόχου Πηγής 44
10681 Αθήνα