Άγιος Ιερομάρτυς Νικόλαος
Ο Άγιος
ιερομάρτυς Νικόλαος, γεννήθηκε το 1907 στο χωριό Κοτλάτσοβ, νομού Ζιτόμιρ, από
την πολύτεκνη οικογένεια Χολτς. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετοίκησε μαζί με
τους γονείς του στην ιστορική πόλη Βλαντίμιρ, Περιοχή Βολυνίας. Αισθάνθηκε
κλίση προς το ιερατικό στάδιο και σπούδασε Θεολογία την δεκαετία του '30, στην
Βουλγαρία.
Μετά τις σπουδές του, νυμφεύθηκε, και το 1935 χειροτονήθηκε ιερεύς. Ως νεοχειροτονημένος, εστάλη βοηθός εφημερίου στην ενορία του χωριού Μπαμπίτσε και ο ίδιος διέμενε στο χωριό Όμπσα, νομού Μπιλγκόραϊ. Τα έτη της ιερατικής του διακονίας ήταν εξαιρετικώς δύσκολα και ήταν αδιόριστος, ζων με τις ελεημοσύνες των πιστών. Συγχρόνως, η παπική κυβέρνηση της Πολωνίας προσπαθούσε να περιορίσει την ποιμαντική του δράση και του πρότεινε ύπουλα διάφορες παραπλανητικές προτάσεις, ακόμη και να άλλαζε την πίστη του.
Από το 1937 μέχρι την αρχή του Πολέμου, λόγω διαφόρων δυσκολιών και περιορισμών, εξυπηρέτησε ιερατικώς τις ενορίες των χωριών Ντλουγκόσε και Κοχίλνο της επαρχίας Βολυνίας. Κατά τα έτη του Πολέμου, πήγε στην ενορία του χωριού Νοβοσιούλκι, νομού Τομάσουφ, της επαρχίας Χελμ. Τότε, εκείνη την περίοδο του φόβου και του τρόμου, βοήθησε και έσωσε τη ζωή πολλών Ορθοδόξων και μη, εκτελών το ποιμαντικό του έργο με αφοσίωση, χωρίς να υπολογίσει την ίδια τη ζωή του.
Το 1944, μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, επεκτάθηκε η εναντίον των Ορθοδόξων δράση των καθολικών Πολωνών ανταρτών. Τότε ο πατήρ Νικόλαος, μαζί με μια ομάδα πιστών της ανωτέρω ενορίας, κατά τον μήνα Απρίλιο, μαρτύρησε, μη υποκύψας στις προτάσεις των παπικών, οι οποίοι, επιτεθέντες στον Ναό την ώρα που αυτός τελούσε το μυστήριο της Βαπτίσεως, έβγαλαν έξω τον ίδιο και όλους τους παρόντες βιαίως και αφού τους βασάνισαν ποικιλοτρόπως, τους εφόνευσαν όλους.
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Νικόλαος κηδεύθηκε στον τόπον, όπου το 1938, η παπική κυβέρνηση κατεδάφισε τον προϋπάρχοντα ενοριακό Ναό. Η ειδική εκκλησιαστική επιτροπή δεν βρήκε τα λείψανά του ούτε τον τάφο του, δεδομένου, ότι οι παπικοί είχαν μετατρέψει όλον τον τόπον εκείνο σε οργωμένο χωράφι.
Μετά τις σπουδές του, νυμφεύθηκε, και το 1935 χειροτονήθηκε ιερεύς. Ως νεοχειροτονημένος, εστάλη βοηθός εφημερίου στην ενορία του χωριού Μπαμπίτσε και ο ίδιος διέμενε στο χωριό Όμπσα, νομού Μπιλγκόραϊ. Τα έτη της ιερατικής του διακονίας ήταν εξαιρετικώς δύσκολα και ήταν αδιόριστος, ζων με τις ελεημοσύνες των πιστών. Συγχρόνως, η παπική κυβέρνηση της Πολωνίας προσπαθούσε να περιορίσει την ποιμαντική του δράση και του πρότεινε ύπουλα διάφορες παραπλανητικές προτάσεις, ακόμη και να άλλαζε την πίστη του.
Από το 1937 μέχρι την αρχή του Πολέμου, λόγω διαφόρων δυσκολιών και περιορισμών, εξυπηρέτησε ιερατικώς τις ενορίες των χωριών Ντλουγκόσε και Κοχίλνο της επαρχίας Βολυνίας. Κατά τα έτη του Πολέμου, πήγε στην ενορία του χωριού Νοβοσιούλκι, νομού Τομάσουφ, της επαρχίας Χελμ. Τότε, εκείνη την περίοδο του φόβου και του τρόμου, βοήθησε και έσωσε τη ζωή πολλών Ορθοδόξων και μη, εκτελών το ποιμαντικό του έργο με αφοσίωση, χωρίς να υπολογίσει την ίδια τη ζωή του.
Το 1944, μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, επεκτάθηκε η εναντίον των Ορθοδόξων δράση των καθολικών Πολωνών ανταρτών. Τότε ο πατήρ Νικόλαος, μαζί με μια ομάδα πιστών της ανωτέρω ενορίας, κατά τον μήνα Απρίλιο, μαρτύρησε, μη υποκύψας στις προτάσεις των παπικών, οι οποίοι, επιτεθέντες στον Ναό την ώρα που αυτός τελούσε το μυστήριο της Βαπτίσεως, έβγαλαν έξω τον ίδιο και όλους τους παρόντες βιαίως και αφού τους βασάνισαν ποικιλοτρόπως, τους εφόνευσαν όλους.
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Νικόλαος κηδεύθηκε στον τόπον, όπου το 1938, η παπική κυβέρνηση κατεδάφισε τον προϋπάρχοντα ενοριακό Ναό. Η ειδική εκκλησιαστική επιτροπή δεν βρήκε τα λείψανά του ούτε τον τάφο του, δεδομένου, ότι οι παπικοί είχαν μετατρέψει όλον τον τόπον εκείνο σε οργωμένο χωράφι.
Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη
Login