ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΩΝ ΙΙ
Επιπλέον μαρτυρίαι
Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Η κάθε Πεντηκοστιανή κοινότητα, ασχέτως αν είναι δημιούργημα λίγων χρόνων ή λίγων δεκαετιών, γιατί λ.χ. ο ιδρυτής της αποχώρησε από κάποια άλλη κίνηση ή γιατί τον διέγραψαν από μέλος τους ή την ίδρυσε για οποιοδήποτε άλλο λόγο, έχει την ψευδαίσθηση και την προβάλλει προς τα έξω, ότι είναι αυθεντική εκκλησία και ότι μοναδικός οδηγός της είναι η Αγία Γραφή.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν άλλοι Πεντηκοστιανοί, που κατηγορούν και μέμφονται ομόφρονές τους ότι διδάσκουν αντιευαγγελικές διδασκαλίες.
Συνεχίζοντας την αναφορά μας στο χάος της ποικιλόμορφης Πεντηκοστιανικής πλάνης, πρέπει να επισημάνουμε ότι η κριτική και η αλληλοεκτόξευση κατηγοριών μεταξύ τους για νόθευση της ευαγγελικής διδασκαλίας με αντιευαγγελικές διδασκαλίες και μη χριστιανικές πρακτικές σε διάφορα επίπεδα, δεν έχει τελειωμό.
Έχοντας υπόψη τον ευαγγελικό λόγο ότι το δέντρο γνωρίζεται από τους καρπούς του (Ματθ. 12, 33) και στο σημερινό άρθρο μας θα δούμε δύο επιπλέον μαρτυρίες για ένα διαφορετικό ζήτημα απ’ αυτό της δεκάτης.
Στην εφημερίδα «Χριστιανισμός» που είναι έντυπο «Ελευθέρας Αποστολικής Εκκλησίας της Πεντηκοστής» βλέπουμε τον ιδρυτή της εν λόγω κίνησης, αλλά και άλλο αρθρογράφο να κατηγορούν άλλου Πεντηκοστιανούς ότι έχουν υιοθετήσει ιουδαϊκές θρησκευτικές διδασκαλίες και πρακτικές.
Δεν αφορά η κριτική μόνο στο θεσμό της δεκάτης -στον οποίο αναφερθήκαμε στο προηγούμενο άρθρο μας- αλλά, ισχυρίζονται οι εν λόγω Πεντηκοστιανοί ότι υπάρχουν Πεντηκοστιανικές ομάδες, που, όπως οι Αντβεντιστές της Ζ’ Ημέρας1, έχουν υιοθετήσει και διδάσκουν, στην περίοδο της χάριτος, την ιουδαϊκή διάκριση των ζώων σε καθαρά και ακάθαρτα.
Ι) «Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι ο Ιουδαϊσμός έχει βάλει το ποδαράκι του μέσα στις Χριστιανικές εκκλησίες. Πεντηκοστιανές εκκλησίες απαγορεύουν το σαλάμι γιατί περιέχει χοιρινό και τα ψάρια χωρίς λέπια»2.
ΙΙ) «Μη φας χοιρινό, κουνέλι, λαγό, ψάρια χωρίς λέπια κ.λπ. Οι Σαββατιστές ή όπως λέγονται Χριστιανοί της έβδομης ημέρας, είναι σκέτος Ιουδαϊσμός, που προσπαθεί να επιβάλλει το Σάββατο και την δίαιτα από απαγορευμένα φαγητά της Παλαιάς Διαθήκης. Ακόμη και μερικές πεντηκοστιανές εκκλησίες φάγανε τον Ιουδαϊσμό και απαγορεύουν αυτά τα φαγητά μεταχειριζόμενοι την Παλαιά Διαθήκη»3 (σ.Σ. η υπογράμμιση δική μας).
Η πλάνη αποκαλύπτει επιπλέον πλάνη και μάλιστα ομολογείται απροκάλυπτα από το χώρο το δικό της. Πρόκειται για ένα φαινόμενο, το οποίο το έχει περιγράψει με εξαιρετική ακρίβεια ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγοντας ότι: «κακοδοξία πάσα το ανακόλουθον έχει και ανεπίβουλον εαυτή και αυτέλεγκτον»4.
Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι το Πανάγιο Πνεύμα είναι παρόν σε χώρους και σε ανθρώπους, που αδυνατούν να αντιληφθούν τις ποικιλόμορφες δαιμονικές μεθοδείες; Και μάλιστα όχι μόνο αδυνατούν να τις διακρίνουν, αλλά τις θεωρούν και «χαρισματικές» καταστάσεις και δωρεές. Απλώς και εδώ επιβεβαιώνεται ο λόγος του Θεανθρώπου «ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;» (Ματθ. 6, 23).
Σημειώσεις:
1. Βλ. π. Β. Γεωργοπούλου, Η Αίρεση των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας, Αθήνα 2005, σσ. 17-19.
2. Βλ. Χριστιανισμός, Αρ. Φ. 14, Φεβρ. 1987, σ. 4.
3. Βλ. Χριστιανισμός, Αρ. Φ. 21, Σεπτ. 1987, σ. 3.
4. Αντιρρητικός 6, 1, 2, ΕΠΕ 6, 310-312.
Login