ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ ΔΩΔΕΚΑ ΕΩΣ ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΤΩΝ - ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΚΑΙ ΝΕΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΣΕΙΡΑ: ΟΜΙΛΙΕΣ - ΘΕΜΑΤΑ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΙΘΕΝΤΑΙ
ΑΧΙΛΛΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
Η Ομιλία που έγινε στην Παραλία Κατερίνης από τον Αχίλλιο Μοναχό, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Αναλήψεως των Ιεροσολύμων και απαντά στο ερώτημα: Πού ήταν ο Χριστός από δώδεκα έως τριάντα ετών. Αναφέρεται επίσης στα παιδικά και νεανικά χρόνια του Κυρίου μας (Η Ομιλία έγινε τον Οκτώβριο του 2020).
Πολλοί διατυπώνουν ένα ερώτημα. Αυτό το ερώτημα το θέσατε σε μια προηγούμενη συνάντησή μας και είπαμε ότι θα απαντηθεί. Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, δεν μπορούσε να απαντηθεί άμεσα, έπρεπε να ανατρέξουμε σε κάποιες πηγές και έπρεπε να βρούμε κάποια Γραφικά χωριά. Το ερώτημα το οποίο πολλοί διατυπώνουν είναι: Πού ήταν ο Χριστός από 12 έως 30 ετών, ή γιατί δεν εμφανίζεται σε κανένα σημείο, ούτε στη Γραφή, ούτε κάπου αλλού ο Χριστός μας μετά τα 12 και πριν από τα 30 του χρόνια.
Πρέπει να ξέρουμε ότι η Γραφή απαντάει σε όλα και η Γραφή, σαφώς απαντάει σε αυτό το ερώτημα. Προτού όμως απαντήσουμε, θέλω να ανατρέξουμε σε κάποιο Γραφικό χωριό, σε αυτό το οποίο είπε ο Άγιος Συμεών ο Θεοδόχος όταν πήρε το Χριστό στην αγκαλιά του. Ανάμεσα στα άλλα είπε: «ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λουκ. 2:34).
Πρέπει να ξέρουμε ότι ο Χριστός μας από την έλευσή Του μέχρι και τη Δευτέρα Παρουσία θα είναι το πρόσωπο για το οποίο κάποιοι θα ανίστανται κάποια δηλαδή θα τον ακολουθούν και κάποιοι θα τον αρνούνται, και κάποιοι θα τον πολεμούν και θα είναι ένα αντιλεγόμενο σημείο. Μη πιστέψουμε ποτέ ότι ο αντίλογος στη χριστιανική μας διδασκαλία θα πάψει να υπάρχει.
Δυστυχώς για το κομμάτι της ζωής του Κυρίου μας από τα 12 έως τα 30 Του χρόνια λέγονται πράγματα άτοπα, παράλογα και βλάσφημα. Κάποιοι λένε ότι πήγε στην Αίγυπτο, κι αυτό είναι βλάσφημο βέβαια απλά το λέμε επειδή κάποιοι το λένε, και μυήθηκε λένε στα μυστικά της ανώτατης μαγείας. Αλλοίμονο!
Κάποιοι λένε ότι πήγε στην Ινδία, πήγε στο Θιβέτ, έμαθε φακιρικά. Η πραγματικότητα βέβαια είναι η εξής.
Άμα διαβάζουμε στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο για το γεγονός της Βαπτίσεως του Κυρίου μας, θα διαβάσουμε:
«καὶ Ἰησοῦ βαπτισθέντος», και μετά από λίγο «Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος» (Λκ 3:21-23).
Τι λέει ο Μωσαϊκός νόμος; Ο Μωσαϊκός νόμος λέει ότι ένας άντρας δεν μπορεί να έχει δημόσια εμφάνιση αν δεν φτάσει στα 30 του χρόνια, δηλαδή ο Χριστός μετά τα 30 Του χρόνια εβαπτίσθη και κάποια στιγμή λίγους μήνες μετά για κάποιον άλλο λόγο που θα πούμε, ξεκίνησε τη δημόσια δράση Του.
Ο Χριστός είναι Θεός, ο Χριστός είναι παντογνώστης, ο Χριστός που είναι Θεός που είναι παντογνώστης που είναι Αυτός ο οποίος δημιούργησε το διάβολο που είναι πιο δυνατός απ’ τον διάβολο, δεν είχε ανάγκη να πάει πουθενά, δεν είχε ανάγκη να μάθει τίποτα και σε καμία περίπτωση βέβαια δεν είχε ανάγκη να μάθει τη μαγεία και τα έργα του διαβόλου, το οποίο ακόμα και που το λέμε βέβαια βλασφημούμε το άγιο Όνομα του Κυρίου μας.
Πρέπει να κάνουμε ένα πέρασμα σε αυτά τα οποία μας λέει η παράδοση.
Να πούμε κάτι για το μνήστορα Ιωσήφ.
Ο μνήστωρ Ιωσήφ, ξέρουμε ότι έφυγε από τη ζωή όταν ο Χριστός μας ήταν 29 ετών, δηλαδή ένα χρόνο πριν από τη βάπτισή Του και αυτός κατά την επικρατέστερη παράδοση ήταν 101 ετών.
Δηλαδή ο Ιωσήφ ο μνήστωρ, όταν ο Χριστός μας γεννήθηκε ήταν 72 ετών, όταν πήγε στην Αίγυπτο, ήταν 74, όταν ήρθε από την Αίγυπτο, ήταν 76 και έζησε στην Ναζαρέτ 25 χρόνια. Και σε ηλικία 101 έτους έφυγε από τη ζωή.
Τον τελευταίο χρόνο της παρουσίας του Χριστού μας στη Ναζαρέτ, ο Ιωσήφ είχε πεθάνει και ο Κύριος συνέχισε να εργάζεται ως μαραγκός μαζί με τους αδελφούς Του.
Πριν από την παρουσία του Κυρίου μας, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής διαβάζουμε το εξής. Είναι κεφάλαιο 7ο στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο.
«εἶπον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ· μετάβηθι ἐντεῦθεν καὶ ὕπαγε εἰς τὴν Ἰουδαίαν, ἵνα καὶ οἱ μαθηταί σου θεωρήσωσι τὰ ἔργα σου ἃ ποιεῖς· οὐδεὶς γὰρ ἐν κρυπτῷ τι ποιεῖ καὶ ζητεῖ αὐτὸς ἐν παρρησίᾳ εἶναι. εἰ ταῦτα ποιεῖς, φανέρωσον σεαυτὸν τῷ κόσμῳ. οὐδὲ γὰρ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπίστευον εἰς αὐτόν». Βέβαια ο Χριστός μας τους απάντησε: «ὁ καιρὸς ὁ ἐμὸς οὔπω πάρεστιν, ὁ δὲ καιρὸς ὁ ὑμέτερος πάντοτέ ἐστιν ἕτοιμος» (Λκ 7:3-6).
Δηλαδή τους είπε εν ολίγοις ότι αυτό δεν είναι δικό σας θέμα. Από τον τρόπο από τον οποίο μίλησαν οι αδερφοί του φαίνεται ότι αυτοί, σαν να λέμε τον διέταζαν ή τουλάχιστον ο Χριστός μας υπήκουε σ’ αυτούς, όπως υπήκουε προηγουμένως και στον πατέρα του.
Οι αδερφοί του Χριστού ήταν πιο μεγάλοι από τον Χριστό. Για την ακρίβεια ήταν λίγο πιο μεγάλοι και από την ίδια την Παναγία. Βέβαια, πολλοί λένε ότι η Παναγία μας με τον Ιωσήφ μετά τον Κύριό μας έκανε κάποια άλλα παιδιά. Αυτό βέβαια είναι έξω από την πραγματικότητα. Αυτά τα παιδιά είναι πιο μεγάλα από τον Χριστό κι είναι πιο μεγάλα και από την Παναγία.
Ένα από αυτά, το μεγαλύτερο, είναι ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο οποίος έχει γεννηθεί, 16 χρόνια πριν από την Παναγία μας, γιατί γνωρίζουμε την ηλικία του κι ένα άλλο από αυτά τα παιδιά ήταν η Σαλώμη, η μητέρα του Αγίου Ιακώβου του υιού της βροντής και του Αγίου Ιωάννου του θεολόγου, της οποίας Σαλώμης τα παιδιά ήταν λίγο πιο μικρά σε ηλικία από τον Κύριό μας.
Είναι αδύνατον η Παναγία μετά τον Χριστό να γέννησε τη Σαλώμη, η οποία έκανε παιδιά τα οποία είναι 4, 5 ή 8 χρόνια πιο μικρά από το Χριστό.
Τα αδέρφια του Κυρίου μας ήταν πιο μεγάλα από το Χριστό και ήταν αυτά τα οποία ανέλαβαν την εργασία του πατέρα τους και σε αυτούς υπήκουε ο Κύριος έως την εποχή που άρχισε τη δημόσια δράση Του.
Όταν ο Ιωσήφ ο μνήστωρ, 76 ετών, επέστρεψε από την Αίγυπτο. Εμείς έχουμε κάποιες εικόνες οι οποίες αντί να παραστήσουν τον Ιωσήφ τον μνήστορα 76 ετών, τον παρουσιάζουν 30 - 35 ετών και αυτό είναι μια τεράστια βλασφημία στο άγιο όνομα της Παναγίας μας. Κάποιοι μάλιστα μιλάνε και για γάμο.
Πρέπει να ξέρετε ότι η προσπάθεια της μειώσεως του Αειπαρθένου της Παναγίας μας και της προσβολής της Καθαρότητος της Παναγίας μας γίνεται από τους Λατίνους και όχι μόνο. Και σε αυτή την προσπάθεια θα μου επιτρέψετε τη λέξη να πω ότι μειώνουν την ηλικία του Ιωσήφ περίπου 40 χρόνια. Ακόμα και ηθοποιοί του Χόλυγουντ με διάφορους τρόπους με εγχειρίσεις, με τραβήγματα του προσώπου γίνονται νέοι 10, 15, 20 χρόνια. Οι Λατίνοι όμως κάνουν αυτό -αν μου επιτραπεί η λέξις- λιφτινγκ, τη μείωση της ηλικίας του μνήστορος Ιωσήφ κατά 40 χρόνια. Κι αυτό βέβαια είναι για να βλασφημήσουν το Αειπάρθενο της Παναγίας μας.
Ποια ήταν η ηλικία της Παναγίας μας.
Όταν έγινε ο Ευαγγελισμός, η Παναγία ήταν 15 ετών και κάτι. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός μας, η Παναγία είχε υπερβεί το 16ο έτος της. 18 ετών πήγε στην Αίγυπτο. 20 γύρισε και όταν ξεκίνησε ο Χριστός μας τη δημόσια δράση ήταν 46 ετών. Η Παναγία έμεινε στη Ναζαρέτ 26 χρόνια και κάτι, ο δε Χριστός έμεινε στη Ναζαρέτ 26 χρόνια.
Όσον αφορά τον Χριστό, προτού γίνει 2 ετών πήγε στην Αίγυπτο. Εμείς, σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας μας, θεωρούμε ότι η σφαγή των Νηπίων, έγινε τον Αύγουστο, δηλαδή ένα χρόνο και οκτώ μήνες, μετά τη γέννηση του Κυρίου μας. Έμεινε 2 χρόνια στην Αίγυπτο και σχεδόν 4 ετών επανήλθε. Στην Αίγυπτο ο Χριστός μας έμεινε είπαμε 2 χρόνια και στη Ναζαρέτ έμεινε 26 χρόνια. 30 ετών, όπως λέει το Ευαγγέλιο, βαπτίστηκε και σαφώς η Ναζαρέτ δεν είναι η αγιωτέρα πόλη, με την έννοια ότι στην Ιερουσαλήμ έγινε η Σταύρωση, η Ταφή, το χώμα των Ιεροσολύμων δέχθηκε το Άγιο Σώμα του Κυρίου μας, στην Ιερουσαλήμ έγινε η Ανάσταση, στην Ιερουσαλήμ έγινε η Πεντηκοστή. Εξίσου αγία πόλις είναι και η Βηθλεέμ που γεννήθηκε, αλλά η πόλις στην οποία ο Κύριός μας έμεινε τα περισσότερα χρόνια ήταν η Ναζαρέτ. Στη Ναζαρέτ ο Χριστός μας έμεινε 26 χρόνια και η Παναγία μας σχεδόν 27.
Όσον αφορά τα παιδικά χρόνια του Χριστού μας.
Ο Λουκάς μας λέει: «Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ' αὐτό» (Λουκ. 2:40).
Ο Άγιος Νεκτάριος στην Ευαγγελική Ιστορία μας δίδει την εξής μετάφραση: «Εκραταιούτο πνεύματι κατά το μέτρον της δεκτικότητος της ανθρωπίνης ισχύος απεκαλύπτετο ο θείος χαρακτήρ του παιδός Ιησού».
Σε κάποιο άλλο σημείο Λουκάς μας λέγει το εξής: «Καὶ Ἰησοῦς προέκοπτε σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις» (Λουκ. 2:52).
«Προέκοπτε σοφία» μας μεταφράζει ο Άγιος Νεκτάριος «κατά το μέτρο της αναπτύξεως της ανθρωπίνης φύσεως, απεκαλύπτετο η θεία φύσης, διότι δεν παρεβιάσθησαν υπό της θείας φύσεως, οι όροι της αναπτύξεως της πνευματικής ανθρωπίνης φύσεως». «Ο Χριστός μας είναι Θεός, είναι και άνθρωπος, μεγαλώνοντας σαν άνθρωπος από παιδί δηλαδή γινόμενος έφηβος, φαινόταν και η θεότητα. Οι δύο Φύσεις δηλαδή συνυπήρχαν αρμονικά, ηυξάνετο η ανθρωπίνη φύσις και αποκαλύπτετο η θεία Φύσις αυξανομένης της ανθρωπίνης φύσεως».
Ήταν δηλαδή αρμονικά ενωμένες η θεία και η ανθρώπινη Φύσις. Και όσο η ανθρώπινη φύσις, όσο ο Χριστός ως άνθρωπος μεγάλωνε, όσο η ανθρώπινη φύσις ανεπτύσετο βιολογικά τόσο και η θεία φύσις, γινόταν περισσότερο εμφανής.
Πολλοί ρωτούν: Έκανε ο Χριστός θαύματα ως παιδί;
Όλοι ξέρουμε - πολλοί από μας μάλλον ξέρουμε - ότι υπάρχουν τα απόκρυφα ευαγγέλια. Τα απόκρυφα ευαγγέλια περιγράφουν κάποια θαύματα τα οποία φαίνεται ότι έκανε ο Χριστός μας ως παιδί. Αυτά όμως τα ευαγγέλια, τα απόκρυφα ευαγγέλια, καταρχάς είναι ψευδεπίγραφα. Για να δώσουν κύρος, δηλαδή αυτοί που τα έγραψαν είπαν ότι οι συγγραφείς είναι ο Άγιος Θωμάς, ο Άγιος Ανδρέας ή κάποιοι άλλοι άγιοι.
Κανένας από αυτούς τους αγίους δεν έχει γράψει Ευαγγέλιο και κανένα από αυτά τα λεγόμενα ευαγγέλια δεν γράφτηκε από αυτούς.
Αυτές οι ιστορίες περιγράφουν κάποιους θρύλους, κάποιες παραδόσεις, είτε αληθινές, είτε αληθοφανείς, είτε ψεύτικες, οι οποίες ελέγοντο εκείνη την περίοδο και έμειναν βέβαια στην ιστορία, τιτλοφορούμενες αυτές οι ιστορίες, ως ευαγγέλια κάποιων αποστόλων. Αυτό το οποίο η εκκλησία μας δέχεται είναι το πρωτευαγγέλιο του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, το οποίο όμως και αυτό δεν διαβάζεται στην εκκλησία μας, απλά κάποια πράγματα έχουν μπει στην παράδοση της εκκλησίας μας από αυτό. Συγκεκριμένα, η εορτή της Συλλήψεως της αγίας Άννης, το γενέσιο της Παναγίας μας, τα εισόδια της Παναγίας μας.
Τελικά έκανε θαύματα ο Χριστός ως παιδί;
Στο Ευαγγέλιο, στον γάμο στην Κανά και το θαύμα βέβαια, το οποίο στη συνέχεια έγινε, διαβάζουμε στο κατά Ιωάννην: «καὶ ὑστερήσαντος οἴνου λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· οἶνον οὐκ ἔχουσι» (Ιωάν. 2:3).
Γιατί η Παναγία να πει στο Χριστό ότι δεν έχουν κρασί; Προφανώς όπως και ο Προφήτης Ηλίας στο παρελθόν έκανε -με θεία επέμβαση δεν τελείωνε το λάδι και δεν τελείωνε το αλεύρι- πολλές φορές είχε τελειώσει κάτι είτε ήταν το κρασί, είτε κάτι άλλο και ο Κύριος θαυματουργικά συμπλήρωνε κάποιες ελλείψεις.
Βέβαια ο Χριστός, λέει τότε στην Παναγία μας: «τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου» (Ιωάν. 2:4). Τι είναι ανάμεσα σε εμένα και σε εσένα γυναίκα. Κάποια στιγμή ο Χριστός μιλάει ως Θεός, ο Κύριος δεν θέλει να αρχίσει τη δημόσια δράση του, δεν θέλει να αρχίσει τα θαύματά Του, αν δεν συλληφθεί ο Πρόδρομος, γιατί δεν θα ήταν σωστό να υπάρχει ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος να βαπτίζει και να υπάρχει και ο Κύριος, ο Οποίος έχει και Αυτός τη δημόσια δράση Του. Μετά τη σύλληψη του προδρόμου αρχίζει η δημόσια δράση του Χριστού μας και ο Κύριός μας δεν ήθελε εκείνη τη στιγμή να κάνει κάτι. Παρόλα αυτά όμως ενέδωσε στις πρεσβείες της μητέρας Του και τελικά έκανε αυτό το οποίο η μητέρα Του ζήτησε. Ελπίζουμε να συνεχίζει να δέχεται τις πρεσβείες της μητέρας Του και παρά το γεγονός ότι είναι δίκαιος να μας οδηγήσει στη σωτηρία μας.
Στο Λουκά, στο δεύτερο κεφάλαιο διαβάζουμε: «καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ διετήρει πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς» (Λουκ. 2:51).
Η Παναγία μας τα θυμόταν όλα αυτά. Κατ’ αρχάς ήξερε ότι γέννησε το Χριστό μας χωρίς να έχει ανδρική συνάφεια. Ήξερε αυτά τα οποία της είπε ο Συμεών ο Θεοδόχος και όχι μόνον αυτά. Ο Χριστός μας μεγάλωνε, έκανε υπακοή στον Ιωσήφ, είναι υποτασσόμενος αυτοίς, μετά το θάνατο του Ιωσήφ συνεργαζόταν και υπήκουε στα αδέλφια Του και κάποια στιγμή -όπως είπαμε- βαπτίστηκε.
Αφού βαπτίστηκε, και αφού συνελήφθη ο Πρόδρομος, μετώκησε από την Ναζαρέτ στην Καπερναούμ την παραθαλασσία. Μέχρι τότε που ήταν; Ήτανε φυσικά στη Ναζαρέτ και μετά το θάνατο του Ιωσήφ ήταν με τα αδέρφια Του.
Μετά όταν ξεκίνησε τη δημόσια δράση Του, κάποια στιγμή έκανε την πρώτη επίσκεψη στη Ναζαρέτ. Εκεί ο Λουκάς μας λέει: «καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ;». Και λίγο μετά μας λέει ο Κύριος: «εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ» (Λουκ. 4:22-24).
Όταν πήγε στην Ναζαρέτ και τους μίλησε, ενώ ήξεραν ότι ήταν στη Ναζαρέτ όλα αυτά τα χρόνια και ότι δεν ήξερε γράμματα, απόρησαν πως ξέρει να διαβάζει και πως ξέρει να μιλάει και να λέει αυτές τις θεϊκές κουβέντες. Στη δεύτερη επίσκεψη που έκανε στη Ναζαρέτ, ο Ματθαίος μας λέει:
«καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ» την δεύτερη βέβαια φορά, «ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε ἐκπλήττεσθαι αὐτοὺς καὶ λέγειν· πόθεν τούτῳ ἡ σοφία αὕτη καὶ αἱ δυνάμεις;» (Ματθ. 13:54)
Όταν πήγε τη δεύτερη φορά στη Ναζαρέτ εξεπλάγησαν όλοι που έχει αυτή τη σοφία, πως μπορεί και κάνει θαύματα, αλλά και που ξέρει και να διαβάζει. Δεν θα υπήρχε κάποια τέτοια απορία αν είχε λείψει κάποιο καιρό από την Ναζαρέτ.
Το κυριότερο χωριό το οποίο μας καταδεικνύει ότι δεν έχει φύγει ποτέ από τη Ναζαρέτ, είναι αυτό το οποίο αφορά αυτά που του είπαν οι Εβραίοι όταν πήγε στα Ιεροσόλυμα. Εκεί στο κατά Ιωάννην διαβάζουμε: «καὶ ἐθαύμαζον οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες· πῶς οὗτος γράμματα οἶδε μὴ μεμαθηκώς;» (Ιωάν. 7:15)
Είπαν οι Εβραίοι, οι οποίοι τον είδαν στα Ιεροσόλυμα, αλλά γνώριζαν όμως γιατί κάποιοι από αυτούς ήταν από τη Ναζαρέτ. Πώς αυτός λέει, ξέρει γράμματα χωρίς να έχει μάθει γράμματα; Και που ήξεραν οι Εβραίοι ότι δεν έχει μάθει γράμματα. Αυτή βέβαια είναι η καταλυτική απάντηση σε αυτούς που λένε ότι ο Χριστός μας έφυγε από τη Ναζαρέτ, αν είχε φύγει κάποτε από τη Ναζαρέτ, τότε θα έλεγαν ότι Αυτός στην απουσία του από τη Ναζαρέτ έμαθε γράμματα. Μόνο αυτό το χωρίο είναι αρκετό για να μας πείσει ότι ουδέποτε έφυγε από τη Ναζαρέτ και δεν έχει μάθει γράμματα.
Εδώ θα ανασύρουμε κάτι που μας γράφει ο Ιερός Αυγουστίνος: «Πάντες εγνώριζον πού εγεννήθη, που ανετράφη. Δεν είχον δε είδη ποτέ τούτον να μανθάνει γράμματα αλλ’ ήκουσαν αυτόν συζητούντα επί του νόμου, προβάλλοντα μαρτυρίας του νόμου τας οποίας ουδείς θα ηδύνατο να προβάλει εάν δεν είχε μάθει γράμματα».
Ο Χριστός μας δεν έμαθε γράμματα γιατί δεν είχε ανάγκη να μάθει γράμματα. Ο Χριστός μας είναι Θεός, σαν άνθρωπος βέβαια εργάστηκε σαν ξυλουργός. Πολλοί βέβαια βάζουν ένα συμβολισμό. Το ξύλο είναι ένα υλικό το οποίο είναι εύπλαστο και ο Χριστός απευθύνεται στις εύπλαστες ψυχές. Πολλοί λένε ότι ευλόγησε την εργασία του μαραγκού. Και εν πάση περιπτώσει, μετά την βάπτισή Του και μετά την σύλληψη του Ιωάννου, ξεκινάει την 3 ετών δημόσια δράση Του. Η Γραφή δεν αποκρύπτει τίποτα και ο Χριστός μας από 12 έως 30 ετών ήταν στη Ναζαρέτ. Πολλοί βέβαια προσπαθούν να αποδώσουν τα θαύματα του Κυρίου και την Ανάσταση, σε ταξίδια υποτιθέμενα στο Θιβέτ, στο ότι μυήθηκε λέει, σε μυστήρια στην Αίγυπτο. Κάποιοι μιλούν ότι πήγε – καινούριο είναι αυτό- ότι πήγε σε κάποια σχολή λέει στην Αρχαία Ελλάδα, στην Κω, ότι είχε απόκρυφες γνώσεις και τα λοιπά. Αυτά όλα είναι εκτός αληθείας.
Ο Κύριος μας, ο Χριστός μας είναι ο Θεός μας, εμείς ελπίζουμε εκτός από Θεός μας να είναι ο Σωτήρας μας, για να γίνει Σωτήρας μας βέβαια πρέπει με τη ζωή μας να τον ευαρεστήσουμε και ελπίζουμε να είναι μαζί μας, να μας φωτίζει και να πιστεύουμε αυτά τα οποία η Εκκλησία μας διδάσκει και να μην πέφτουμε και να πιστεύουμε ψέματα και πλάνες.
πηγή: Βίντεο εδώ
Login