Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου: Το άγριο μαντρόσκυλο και το επιτίμιο

Μάιος 1985

Μια φορά ξεκινήσαμε με τον Γέροντα να πάμε σε ένα Μοναστήρι. Στο δρόμο συναντήσαμε ένα μαντρόσκυλο που όρμηξε επάνω μας, σαν να ήθελε να μας ξεσκίση. Μόλις τον σταύρωσαν ο πατήρ Ευγένιος και ο πατήρ Νικόλαος, ο σκύλος έμεινε ακίνητος. Τότε τον πλησίασε ο πατήρ και του λέει: «Σου βάζω επιτίμιον εις το όνομα της Αγίας Τριάδος από σήμερα να μη κρεοφαγήσης κανένα άνθρωπο. Πρόσεξε από τώρα και στο εξής, να πας στις μητέρες, να τους γλείψης τα πόδια». «Παναγία μου!», λέω. Ήρθε κοντά μας, κουνούσε την ουρά του και έγλειφε τα πόδια μας. Συνέχισε ο πατήρ: «Τώρα θα προπορεύεσαι μπροστά τους και θα ανοίγης το δρόμο» -γιατί ήταν δύσκολο το μέρος εκεί. Ο σκύλος έκανε υπακοή. Σκύβει το κεφάλι, πάει στα πόδια τους, τους μυρίζει, σαν να τους έβαλε μετάνοια και ξεκίνησε να πηγαίνη μπροστά. Αφού βαδίσαμε μια ώρα περίπου, φθάσαμε, χτυπήσαμε το κουδούνι, βγήκε στην πόρτα η Γερόντισσα και μόλις είδε το σκύλο, μας λέει: «Α πα! πα! Καλέ, αυτός ο σκύλος σας συνόδευσε; Αυτόν προσπαθούν όλοι να τον σκοτώσουν, πώς εσείς…». Το επιτίμιο, τι κάνει, ε; Πράγματι, το επιτίμιο τον έκανε να μας συνοδεύση μέχρι που φτάσαμε και να μας περιμένη μέχρι που να φύγουμε. Περίμενε όλη την ημέρα εκεί έξω νηστικός. Όταν ξεκινήσαμε, μας ακολούθησε πάλι και μας άφησε στο ίδιο μέρος εκεί που τον επιτίμησαν οι πατέρες. Γυρίζαμε πίσω και τον βλέπαμε, εκείνος στεκόταν και μας κοίταζε. Δεν θα το ξεχάσω αυτό! Έτσι που τον επιτίμησαν οι παπάδες! Πω, πω, πολύ σοβαρό!

Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου
(1921-1995)
ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ σελ. 320-321

Έκδοσις Ιεράς Μονής Παναγίας Οδηγήτριας Πορταριά Βόλου 2018

 

Εάν επιθυμείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο πατήστε εδώ




Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
Powered by active³ CMS - 29/3/2024 2:51:50 πμ