Τα ποιμαντικά κενά και η δράσις των αιρετικών

ΤΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΑ ΚΕΝΑ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ

Ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους οι διάφορες αιρετικές κινήσεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και η προσηλυτιστική τους δραστηριότητα βρίσκει αρκετές φορές απήχηση είναι η υπάρξη διαφόρων ποιμαντικών κενών, που συναντάμε στον ορθόδοξο χώρο.

Πρόκειται για κενά, που αφενός μεν αναδεικνύουν το εύρος του προβλήματος, αφετέρου δε, μεγιστοποιούν την ευθύνη των ποιμένων για την έγκαιρη και υπεύθυνη αντιμετώπισή τους.
Ένα τέτοιο μεγάλο ποιμαντικό κενό, καθοριστικής μάλιστα σημασίας είναι η έλλειψη, η ανεπαρκής, η η προβληματική η άγνοια της Ορθοδόξου πίστεώς μας από πολλούς χριστιανούς μας.

Είναι, δυστυχώς, υπαρκτό το φαινόμενο ένα μεγάλο μέρος του ορθοδόξου ποιμνίου μας να έχει ελλιπή η και ανεπαρκέστατη γνώση της πίστεώς του, ακριβώς γιατί δεν κατηχήθηκε σωστά η γιατί δεν κατηχήθηκε με πληρότητα η γιατί πολλές φορές για διάφορους λόγους η κατήχησή του υπήρξε ετεροβαρής ως προς τα στοιχεία της και τον προσανατολισμό της. Αυτή η πραγματικότητα εκφράζεται στην καθημερινότητα με πολλούς τρόπους. Ορισμένοι εξ αυτών είναι:

– σύγχυση εννοιών και πραγμάτων,

– διάβρωση του φρονήματος από διάφορες νεοεποχίτικες δοξασίες,

– μορφή ενασχόλησης έστω και ως αστείο, όπως υποστηρίζεται, με αποκρυφιστικές πρακτικές π.χ. αστρολογία, μέντιουμ κ.α.

– αυθαίρετη αμφισβήτηση η και απόρριψη μέρους της εκκλησιαστικής διδασκαλίας (π.χ. πολιτικός γάμος),

– ένα είδος δογματικού μινιμαλισμού με πολύ χαλαρή τη συνείδηση για καίριες επιλογές,

– αδυναμία διάκρισης η και ταύτισης της ορθόδοξης πίστης με λαϊκά έθιμα,

– απόπειρα συγκερασμού της ορθόδοξης πίστης με παγανιστικά κατάλοιπα (π.χ. αναστενάρια),

– ασυνείδητη μορφή αποκοπής από τα ιερά μυστήρια και τη ζωή της Εκκλησίας (ιερά εξομολόγηση, θεία κοινωνία, τήρηση ευαγγελικών εντολών),

– μορφή ορθολογιστικής απόρριψης δογματικών διδασκαλιών της Εκκλησίας.

– ελλιπής μέλετη της Αγίας Γραφής.

Όλοι οι παραπάνω λόγοι αποτελούν αφορμές ώστε πολλοί ορθόδοξοι χριστιανοί να είναι υποψήφια θύματα της πλάνης, αν θα συναντήσουν κάποιον αιρετικό, πολύ δε περισσότερο αφού, επιπλέον, αγνοούν τους τρόπους και τις μεθοδεύσεις αυτών των κινήσεων για την αλίευση ψυχών.
Η ύπαρξη και η προσφορά Ορθόδοξης κατήχησης είναι καθοριστικής σημασίας προληπτικός και ουσιαστικός παράγοντας στην αντιμετώπιση αυτού του ποιμαντικού κενού.

Ορθόδοξη κατήχηση που θα προσφέρεται με κάθε μέσο, με κέντρο πρωτίστως την ενορία, που θα πηγάζει από τον πλούτο της εκκλησιαστικής πατερικής εμπειρίας και θα οδηγεί σε επαρκή, υπεύθυνη, τεκμηριωμένη, καταληπτή γνώση της ορθόδοξης εκκλησιαστικής διδασκαλίας και όχι σε θρησκευτικά ιδεολογήματα είναι άμεση και ζωτικής σημασίας ανάγκη.

Είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την προφύλαξη των ορθοδόξων χριστιανών μας από τις διάφορες αιρέσεις, τις παραθρησκευτικές κινήσεις και το νεοεποχιτικό δηλητήριο. Είναι αυτονόητο, ότι η ευθύνη αυτή ανήκει πρωτίστως στους ποιμένες.

Ορθόδοξος Τύπος
9/8/2013