Η Γενιά του 1914

Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 1914

Σέ προηγούμενο ἄρθρο μας εἴχαμε ἀσχοληθεῖ μέ τήν ἀλλαγή τῆς «Σκοπιᾶς» στό θέμα τοῦ «πιστοῦ δούλου», ὅτι τώρα ὁ «πι-στός δοῦλος» δέν εἶναι πλέον ὅλοι οἱ χρισμένοι, ὅπως κήρυττε παλαιά, ἀλλα μόνο τό «κυβερνῶν σῶμα» τῆς «Σκοπιᾶς».

Μέ νεώτερα δημοσιεύματα τῆς Ἑταιρίας ἕνα ἀκόμη βασικό δόγμα της, τό ὁποῖο συνδέεται ἄμεσα μέ τόν «πιστό δοῦλο», ἄλλαξε λόγῳ «νεωτέρας κατανοήσεως», ἀλλά καί ἔναντι τοῦ ἀδιεξόδου πού βρέθηκε ἡ «Σκοπιά». Εἶναι τό δόγμα τῆς «γενιᾶς τοῦ 1914».

Ποιά ἦταν ἡ «γενιά» καί τί κήρυττε ἡ Ἑταιρία γιά τή «γενιά τοῦ 1914»;

Διαβάζουμε στό βιβλίο της: «Ἀλήθεια πού ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ζωή», 1968, σελ. 94: «Ματθ. ΚΑ’ 34… ποιά γενεά ἐννοοῦσε; ὁ Ἰησοῦς ἀναφέρθηκε ἀκριβῶς σέ ἄτομα πού θά ἔβλεπαν «πάντα ταῦτα». Εἶναι τά γεγονότα πού ἔλαβαν χώρα ἀπό τό ἔτος 1914 καί ἐκεῖνα πού θά συμβοῦν ἀκόμη ὡς τό τέλος τοῦ πονηροῦ συστήμα-τος. Ἄνθρωποι πού γεννήθηκαν πρίν ἀπό 50 χρόνια δέν θά μποροῦσαν νά ἰδοῦν «πάντα ταῦτα». Καί συνεχίζει στή σελ. 95: «Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ζοῦσαν τό 1914. Δέν θά παρέλθει ἡ γενεά αὐτή ἕως γίνωσι πάντα ταῦτα».

«Σκοπιά», 1/5/92, σελ. 7: «Προτοῦ παρέλθει ἡ Γενιά τοῦ 1914, τό ἔργο τοῦ κηρύγματος τῆς Βασιλείας θά ἔχει ἐπιτελέσει τόν σκοπό του».

Κατά τήν Ἑταιρία λοιπόν ἡ γενιά πού εἶδε τά γεγονότα τοῦ 1914, δηλαδή τήν Β’ Παρουσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀοράτως στούς οὐρανούς καί τήν ἔναρξη τῆς βασιλείας του τό 1914, αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἀποτελοῦσαν τή γενιά τοῦ 1914, ἐπειδή εἶδαν «πάντα ταῦτα». Τά γεγονότα αὐτά, φυσικά τά εἶδαν μόνοι οἱ χρισμένοι τῆς «Σκοπιᾶς» καί ἔτσι αὐτοί ἀποτελοῦν «αὐτή τήν γενιά». Ὅμως τό γεγονός εἶναι ὅτι ὅλοι οἱ χρισμένοι ἔπρεπε νά ἦταν ἐνήλικες ἀφοῦ μᾶς λέει ὅτι ὅσοι γεννήθηκαν μετά τό 1918 δέν θά μποροῦσαν νά δοῦν «πάντα ταῦτα». Οἱ χρισμένοι εἶναι σήμερα ὑπερήλικες, ἄν βεβαίως ζοῦν ἀκόμη καί τό τέλος δέν ἦλθε. Ἡ Ἑταιρία κηρύττει συγχρόνως ὅτι τό τέλος εἶναι πλησί-ον καί ἐκφοβίζει τούς ὀπαδούς της νά συνεχίζουν νά κάνουν «ἔργο» ἄν θέλουν νά ἐπιβιώσουν στή νέα γῆ στόν Παράδεισο.

Μέχρι τό 1995 ἐπικρατοῦσε αὐτή ἡ ἄποψη. Ἐπειδή ὅμως οἱ χρισμένοι πεθαίνουν ἡ Ἑταιρία ἀναγκάζεται νά κάνει μία ἀλλαγή: Διαβάζουμε στή «Σκοπιά», 1/11/95, σελ. 14, 15: Σέ «ποιά λοιπόν “γενιά” ἀναφερόταν τόσο συχνά ὁ Ἰησοῦς παρουσία τῶν μαθητῶν του; “Αὐτή ἡ γενιά” δέν πρόκειται νά παρέλθη μέ-χρι νά συμβοῦν ὅλα αὐτά”…Ὁ Ἰησοῦς δέν παρέκλινε ἀπό τόν κα-θιερωμένο τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἐφάρμοζε μέ συνέπεια στίς μάζες τῶν συγχρόνων του καθώς καί στούς “τυφλούς ὁδηγούς” του πού μαζί ἀποτελοῦσαν τό Ἰουδαϊκό ἔθνος…».

«Σήμερα ἐγγύς εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ Ἰεχωβά ἡ μεγάλη…ἡ ὀργή του θά ξεσπάσει πάνω στά θρησκευτικά, πολιτικά καί ἐμπορικά στοιχεῖα τοῦ κόσμου…καθώς καί στήν “πονηρή μοιχαλίδα” γενιά τῶν ἡμερῶν μας». Καί συνεχίζει στή σελ. 19: «Ἑπομένως σήμερα ἡ ἔκφραση “αὐτή ἡ γενιά” προφανῶς ἀναφέρεται στούς ἀνθρώπους τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι βλέπουν τό σημεῖον τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ ἀλλά δέν διορθώνουν τίς ὁδούς τους».

Παρατηροῦμε ἐδῶ ὅτι ἡ Ἑταιρία δέν ἀναφέρεται πλέον στή γενιά τοῦ 1914, στή γενιά τῶν χρισμένων ἀλλά στήν πονηρή καί μοιχαλίδα γενιά καθώς καί στά θρησκευτικά, πολιτικά καί ἐμπορικά στοιχεῖα πού δέν βλέπουν τό σημεῖο τῆς Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. Ὅμως λόγῳ «νέας κατανόησης» καί μετά ἀπό 13 χρόνια, 1995-2008, διορθώνει ὅσα ἔγραψε περί μοιχαλίδας καί πονηρῆς γενιᾶς καί ἀνακοινώνει τό ἑξῆς:

«Σκοπιά», 15/2/08, σελ. 24: «Ὁ Ἰησοῦς εἶπε ὅτι οἱ μαθητές του, οἱ ὁποῖοι ἐπρόκειτο σύντομα νά χριστοῦν μέ ἅγιο πνεῦμα ἦταν αὐτοί πού θά μποροῦσαν νά βγάλουν συμπεράσματα ὅταν θά ἔβλεπαν “ὅλα αὐτά νά συμβαίνουν”».

Ἄρα ἀναφερόταν στούς μαθητές του ὅταν ἔκανε τή δήλωση: «Αὐτή ἡ γενιά δέν πρόκειται νά παρέλθει μέχρι νά συμβοῦν αὐτά»… «Ὡς τάξη, αὐτοί οἱ χρισμένοι ἀποτελοῦν τή σύγχρονη “γενιά” τῆς σημερινῆς ἐποχῆς ἡ ὁποία δέν θά παρέλθει “μέχρι νά συμβοῦν ὅλα αὐτά”».

Στήν ἴδια «Σκοπιά», σελ. 25 γράφει: «Ὁ Ἰησοῦς ὅταν χρησιμο-ποίησε τόν ὅρο “αὐτή ἡ γενιά” δέν ἔδωσε στούς μαθητές του ἕνα μαθηματικό τύπο, μέ τόν ὁποῖο θά μποροῦσαν νά ὑπολογίσουν πότε θά τερματίζονταν οἱ «τελευταῖες ἡμέρες». Ἀπεναντίας, ὁ Ἰησοῦς τόνισε ὅτι αὐτοί δέν θά γνώριζαν «ἐκείνη τήν ἡμέρα καί τήν ὥρα (Ματθ. 24:36)».

Ἀντίθετα ὅμως μέ αὐτά πού ὑποστηρίζει ἡ «Σκοπιά» σήμερα, ἡ ἴδια γνώριζε τήν ἡμέρα, γι᾽ αὐτό ἔδινε χρονολογίες καί δια-ψεύσθηκε πολλές φορές. Ὅμως μετά ἀπό 2 μῆνες γράφει ἡ «Σκοπιά», 15/4/2008, σελ. 29: «Ὁ Ἰησοῦς χρησιμοποιοῦσε τή λέξη “γενιά” μέ ἀρνητική ἔννοια ὅταν ἀπευθυνόταν σέ πονηρούς ἀν-θρώ¬πους… ἀλλά δέν ἔκανε κάτι τέτοιο στήν περίπτωση πού ἀπευθύνθηκε στούς μαθητές του οἱ ὁποῖοι ἐπρόκειτο νά χριστοῦν σύντομα μέ ἅγιο πνεῦμα… Ἄρα ἀναφερόταν στούς χρισμένους ἀκολούθους του, τόσο σέ σχέση μέ τήν ἐφαρμογή πού εἶχαν τά λόγια του τόν πρῶτο αἰώνα, ὅσο καί σέ σχέση καί μέ τήν σύγχρονη ἐφαρμογή».

Ἦλθε ὅμως καί πάλι «νέο φῶς» καί ἡ «Σκοπιά» γράφει στίς 15/4/10, σελ. 8: «Ἐμεῖς πρέπει νά συμβαδίζουμε πλήρως μέ τόν ἐξελισσόμενο σκοπό τοῦ Θεοῦ. Οἱ προοπτικές μας γιά ζωή στό μέλλον ἐξαρτῶνται ἀπό τήν ἐκπλήρωση αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ».

Αὐτό λοιπόν ὁ ἐξελισσόμενος σκοπός τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄλλη μία βασική ἀλλαγή, ἔχουμε τή σύγχρονη γενιά τῶν νεωτέρων χρι-σμένων. Αὐτό ἀναφέρει ἡ «Σκοπιά», 15/4/10, σελ. 10: «…ἡ λέξη “γενιά” συνήθως ἀναφέρεται σέ ἀνθρώπους διαφόρων ἡλικιῶν τῶν ὁποίων οἱ ζωές διασταυρώνονται χρονικά στά πλαίσια μιᾶς συγκεκριμένης χρονικῆς περιόδου, δέν εἶναι ὑπερβολικά μεγάλης διάρκειας καί ἐπίσης ἔχει τέλος (Ἐξ. 1:6)…ὁ Ἰησοῦς προ¬φα¬νῶς ἐννοοῦσε ὅτι οἱ ζωές τῶν χρισμένων, οἱ ὁποῖοι εἶδαν τήν ἔναρξη τοῦ σημείου τό 1914 θά διασταυρώνονταν χρονικά μέ τίς ζωές ἄλλων χρισμένων, οἱ ὁποῖοι θά ἔβλεπαν τήν ἔναρξη τῆς μεγάλης θλίψης. Αὐτή ἡ γενιά εἶχε ἀρχή καί ἀσφαλῶς θά ἔχει τέλος».

Εἶναι φανερό ὅτι καί αὐτή ἡ ἀλλαγή ἔγινε γιατί οἱ χρισμἐνοι, ὅπως ἔχουμε ἀναφέρει ἦταν ὑπερήλικες γι᾽ αὐτό θά ἔπρεπε νά ὑπάρχουν χρισμένοι διάδοχοί τους γιά νά τρέφουν τούς ὀ¬πα-δούς μέχρι τή μεγάλη θλίψη.

Μέ τό σκεπτικό τῆς «Σκοπιᾶς» περί τῶν νεωτέρων χρισμένων πού ἀποτελοῦν τή σύγχρονη γενιά, ἡ «γενιά» δέν θά ἔχει τέλος, γιατί πάντα θά διασταυρώνονται οἱ ζωές τῶν νεωτέρων χρι-σμένων μέ ἐκείνους πού εἶδαν τά γεγονότα τοῦ 1914 καί αὐτό θά συνεχίζεται.

Ὅπως φαίνεται ἡ θύρα τῶν οὐρανῶν δέν ἔχει κλείσει ἀκόμα παρ᾽ ὅλο πού ἡ Ἑταιρία εἶχε γράψει ὅτι ἔκλεισε τό 1935, ἀ¬νοι¬γο-κλεί¬νει συνεχῶς. Τί γίνεται ὅμως μέ τόν ἀριθμό τῶν 144.000 χρισμένων; Εἶναι πραγματικός ἤ συμβολικός; Πραγματικός δέν μπορεῖ νά εἶναι ὅπως πιστεύει ἡ Ἑταιρία γιατί μέ τόσο πλῆθος χρισμένων μέχρι τό τέλος δέν θά ἰσχύει πλέον ὁ ἀριθμός 144.000. Ὅλοι οἱ νεώτεροι χρισμένοι ἀποτελοῦν τήν σύγχρονη γενιά εἶναι ἀπό τά «ἄλλα πρόβατα» πού προηγουμένως εἶχαν ἐπίγεια ἐλπίδα καί ὄχι οὐράνια. Ἐπίσης οἱ χρισμένοι, ὅπως κη-ρύττει ἡ «Σκοπιά» χρίστηκαν ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό τό 1918. Ὁ ἴδιος ὁ Ἰεχωβά, ἔκανε τήν ἐκλογή καί ἔχει βάλει τό πνεῦμα του στίς καρδιές τους. Οἱ νεώτεροι χρισμένοι ὅμως δέν ἔχουν χρίσμα ἀπό τόν Ἰησοῦ ἀλλά διορίζονται ἀπό τόν «πιστό δοῦλο». Πῶς γνωρίζουν ὅτι ἔχουν χριστεῖ ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα; Μέχρι σήμερα εἶχαν σωτῆρες τούς χρισμένους τῆς γενιᾶς τοῦ 1914, τώρα σωτῆρες θά εἶναι οἱ ἑκάστοτε νεώτεροι χρισμένοι τῆς σύγ-χρο¬νης γενιᾶς. Αὐτοί οἱ χρισμένοι θά παρέχουν τήν κατάλληλη «τροφή ἐν καιρῷ». Εἶναι δύσκολο νά βρεῖ κανείς ἄκρη σέ ὅλους αὐτούς τούς ἀκροβατισμούς τῆς «Σκοπιᾶς».

Ἔτσι ἡ Ἑταιρία μέ τόν δικό της τρόπο ἀλλάζει βασικές διδα-σκαλίες της καί οἱ ὀπαδοί εἶναι ὑποχρεωμένοι νά δέχονται τίς νέες «ἀλήθειες» γιατί ὁ σκοπός τοῦ Ἰεχωβά ἐξελίσσεται. Δέχο-νται τήν ἑκάστοτε τροφή χωρίς ἀντίρρηση γιατί ὁ «δοῦλος εἶναι ὁ ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ στή γῆ» καί ὅ,τι θέλει ὁ Θεός θέλει καί ὁ «δοῦλος».

Ἔχουμε ἐπισημάνει πολλές φορές ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν χωρίζει τούς ἀνθρώπους σέ δύο ὁμάδες καί τάξεις γιατί ἡ Ἁγία Γραφή ἀναφέρει μία ἐλπίδα ἐπουράνια γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους (Ἐφ. δ’ 4). Εἴμαστε ὅλοι «τέκνα Θεοῦ» καί εἴμαστε ὅλοι μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἔδωσε τήν ζωή Του γιά νά σωθεῖ «πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν».

Περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ
ΤΕΥΧΟΣ 95
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2019
Ενημερωτικό Περιοδικό Διορθοδόξου Συνδέσμου Πρωτοβουλιών Γονέων

Για να γίνετε συνδρομητές στο Περιοδικό "ΔΙΑΛΟΓΟΣ" παρακαλούμε καλέστε στο 2106396665

http://ppu.gr/