Αντιμετώπιση του Οικουμενισμού

Βρήκα το άρθρο σας με τίτλο: «Το πρώτο μεγάλο βήμα προς την συνύπαρξη με τους αιρετικούς», συγκλονιστικό. Ως Ορθόδοξη Χριστιανή η οποία ζει σε μία χώρα όπου αυτή η «συμφωνία» έχει υπογραφεί από έναν ιερέα, είμαι λίγο μπερδεμένη στο πώς να αντιδράσω με αυτό. Με ενοχλεί στ' αλήθεια! Τι μπορώ να κάνω, σας παρακαλώ; Μπορείτε να μου πείτε τι σημαίνει αυτή η συμφωνία στα πλαίσια της εκκλησίας μου συγκεκριμένα και στα πλαίσια της Ορθόδοξης Εκκλησίας γενικά; Βρήκα πως η συμφωνία πραγματοποιήθηκε από έναν ιερέα που είναι υπεύθυνος στην Γερμανία, όχι όμως από τον Πατριάρχη ή κάποια ανώτερη εκκλησιαστική αρχή. Μία ακόμη απορία, το έγγραφο το αποκαλούμενο της Λίμα έχει υπογραφεί και επικυρωθεί από όλες τις Εκκλησίες; Σας παρακαλώ βοηθήστε με.
Φιλικοί χαιρετισμοί

.....

Αγαπητή κα .....,
«Χαίρετε εν Κυρίω!»

Δοξάζουμε τον Άγιο Θεό που σε όλα τα πλάτη της γης υπάρχουν ευλαβείς άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν προσβληθεί από την φρικτή ασθένεια της αδιαφορίας. Μια επιδημική σύγχρονη αρρώστια που είναι πολύ διαδεδομένη και έχει ως συνέπεια την ψυχική παραλυσία εν συνεχεία την διακοπή του χριστιανικού αγώνος και τέλος τον πνευματικό θάνατο.

Ο σωστός Χριστιανός πρέπει να διακατέχεται από την «καλή ανησυχία»- όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Γέρων Παΐσιος- ενδιαφερόμενος ιδιαιτέρως και πρωτίστως για ό,τι αφορά την Ορθόδοξο Πίστη του. Αυτή όμως η επαγρύπνηση σε καμμία περίπτωση δεν θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εσωτερικής του ειρήνης και το εξωκύλισμα σ' ένα αδικαιολόγητο άγχος. Και το υπογραμμίζουμε αυτό διότι τα όρια είναι πολύ λεπτά και οι κίνδυνοι να χάσουμε την ορθή οδό σοβαρότατοι.

Αυτά που αναφέρετε στην επιστολή σας είναι όντως θέματα που μας προκαλούν και εμάς ανησυχία και πολλές φορές αγανάκτηση, αφού πρόκειται για κινήσεις καθαρά αντορθόδοξες και αντιεκκλησιαστικές. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως τρέφουμε εμπάθεια προς κάποιον- ο,τιδήποτε και αν πρεσβεύει- ή ότι στρεφόμεθα εναντίον του υγιούς διαλόγου. Αντιθέτως δεχόμαστε με πολλή αγάπη όποιον με καλή προαίρεση θελήσει να αναζητήσει την Αλήθεια.

Σημειώνετε πως το εν λόγω έγγραφο υπογράφηκε από έναν μόνο κληρικό. Θεωρούμε όχι ιδιαίτερης σημασίας το εάν κάποια διαχριστιανική συμφωνία έχει υπογραφεί από έναν κληρικό, που προφανώς αντιπροσωπεύει υψηλότερους θώκους, ή από κάποια ανώτερη εκκλησιαστική αρχή, δηλαδή επισκόπους, αρχιεπισκόπους κλπ. Αυτό που έχει σημασία και αξία για την Εκκλησία είναι εάν μία τέτοια απόφαση απορρέει από τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και συνεπώς συνάδει προς την Ορθόδοξη Παράδοση των Αγίων Αποστόλων και Αγίων Πατέρων μας.

Η παραπάνω θέση πολλές φορές παρεξηγείται αδικαιολόγητα προτασσόμενη αυτής μια κακώς νοούμενη «υπακοή». Εννοείται πως επ' ουδενί δεν θα αμφισβητούσαμε την θεοδίδακτη Εκκλησιαστική Ιεράρχηση, χωρίς όμως ποτέ να λησμονήσουμε πως οι ταγοί της Εκκλησίας είναι άνθρωποι. Έτσι, λοιπόν, η εκκλησιαστική Ιστορία βρίθει από παραδείγματα κληρικών (μέχρι και Πατριαρχών και συνόδων Επισκόπων) οι οποίοι αλλοτριώθηκαν πνευματικά και εν τέλει εκβλήθηκαν από το θεανθρώπινο σώμα της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Οι δε αιρετικές και πλανεμένες αποφάσεις τους ερίφθησαν στον κάλαθο των αχρήστων.
Αυτός είναι ο λόγος που διακηρύττουμε: Μην φοβάστε διότι ο καθοδηγητής της Εκκλησίας είναι το Άγιο Πνεύμα. Ο Μέγας Πατήρ Άγιος Αθανάσιος μας καθησυχάζει βεβαιώνοντας: «Πάνω σ' αυτήν [την διδασκαλία και παράδοση του Κυρίου που παρέλαβαν οι Απόστολοι και διατήρησαν οι Πατέρες] θεμελιώθηκε η Εκκλησία, και αυτός που εκπίπτει από αυτήν ούτε είναι, ούτε λέγεται πλέον Χριστιανός» (επιστολή Προς Σεραπίωνα Α'). Και αυτό ισχύει για όλους, όσο υψηλή θέση και αν κατέχουν στην ιεραρχία.

Σύμφωνα με όσα λέχθηκαν θα θέλαμε να σας απαντήσουμε και σχετικά με την ερώτηση περί της συμφωνίας της Λίμα. Δεν είμαστε βέβαιοι από ποιους υπεγράφηκε. Δεν κατανοούμε όμως, γιατί ιδιαιτέρως στέκεστε σ' αυτήν, αφού υπάρχουν νεότερες οι οποίες (αλλοίμονο!) φτάνουν στα όρια της βλασφημίας.

Η ερώτησή σας- που εκφράζεται με δικαιολογημένη ανησυχία- σχετικά με το πώς πρέπει να αντιδράσει ο κάθε ένας μας, νομίζουμε πως δεν είναι δυνατόν να απαντηθεί με μία λεπτομερή «συνταγή». Μπορεί όμως να τεθεί επάνω στην ορθή οδό της Ιεράς Παραδόσεως της Αγίας μας Ορθοδοξίας. Αυτή μας διδάσκει πως οπωσδήποτε οφείλουμε να αγρυπνούμε και να φυλάγουμε την Πίστη μας ανόθευτη και να αντιδρούμε δυναμικά έναντι σε ο,τιδήποτε και οποιονδήποτε την προσβάλει. Όμως κάθε αντίδραση πρέπει να χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη προσοχή και διάκριση. Διότι πολλοί ήταν αυτοί που από υπερβάλλοντα και «ου κατ' επίγνωσιν» ζήλο οδηγήθηκαν στην αντίπερα όχθη και βγήκαν εκτός Εκκλησίας. Είναι απαραίτητο επίσης, να μελετούμε και να ερευνούμε τις διδασκαλίες και την ζωή των Αγίων και θεοφόρων Πατέρων. Ακόμη- γιατί όχι- και να δημιουργούμε συνδέσμους με κληρικούς και λαϊκούς που φρονούν ορθοδόξως, προς ενίσχυση και στηριγμό. Όλα όμως- και πάλιν τονίζουμε- με προσοχή και διάκριση.

Τέλος, σημειώνουμε το σημαντικότερο: να αγωνιζόμαστε να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Θεού και να μην παύουμε να προσευχόμαστε με πόνο και αγάπη για όλους. Μην λησμονούμε πως η ελπίδα μας και η λύση για όλα είναι ο Χριστός, η Κεφαλή της Εκκλησίας. «Πιστεύουμε ακράδαντα πως, όπως λέει ο Προφήτης (Ησ. 63, 9), ούτε πρέσβυς, ούτε Άγγελος, αλλά ο ίδιος ο Κύριος μας έσωσε» (απόφαση Ζ' Οικ. Συν.).

Ο Θεός μαζί σας! Ειρηνεύετε!

           Μετ' ευχών
      † Αρχιμ. Κύριλλος

 Αυτό το κείμενο στα Αγγλικά