Επιμνημόσυνος Ομιλία εις τον μακαριστόν Σταυρόν Καλκανδή

 

  Εγγραφείσα από τας αναπήρους κα Μωϋσιάδου Αργυρώ και Βήχου Χρυσούλα

 

 

Αγαπημένε μας, αείμνηστε Σταύρο Καλκανδή,

        Η εκδημία σου εις Κύριον άφησε δυσαναπλήρω­το κενό για μας, που εσύ αποκαλούσες «παιδιά σου». Ήσουν ο πατέρας, ο αδελφός, ο προστάτης μας. Ο άνθρωπος που μας νοιάζονταν και φρόντιζε το κάθε τι που αφορούσε την ζωή μας. Αφιέρωσες κυριολεκτικά την ζωή σου ολόκληρη σε μας, τα ανάπηρα αδέλφια σου.
       Υπήρξες και εσύ τετραπληγικός για ένα μεγάλο διάστημα της ζωής σου και γνώριζες πολύ καλά τα προβλήματα και τον πόνο μας. Όμως η χάρις του Χριστού μας, διά πρεσβειών του Αγ. Νεκταρίου και αργότερα της Παναγίας μας σε θεράπευσε κατά θαυμαστόν τρόπον (επανειλημμένως).
       Ήσουν ένα ζωντανό θαύμα και η παρουσία σου κοντά μας δυνάμωνε την πίστη μας στον Παντοδύναμο και Πολυεύσπλαχνο Θεό. Μας έδινες την ελπίδα και την πεποίθηση ότι ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει και ότι μπορεί να συμβεί ένα θαύμα και για εμάς, όπως εσύ μας έλεγες. Αρκεί να πιστεύουμε και να παρακαλούμε τον Θεό με καυτά δάκρυα.
       Μας αγαπούσες και φρόντιζες όχι μόνο για την επαγγελματική μας ένταξη στο κοινωνικό σύνολο, αλλά και για την πνευματική μας ανάπτυξη και πρόοδο. Καθώς επίσης για την ψυχαγωγία μας και για τα ατομικά μας προβλήματα. Χάρη στις δικές σου επίμονες προσπάθειες αξιώθηκαν και πήγαν μερικοί από εμάς στην Ιταλία και πέρυσι στην Ζάκυνθο. Το προσκύνημα στον Άγ. Νεκτάριο στην Αίγινα κάθε χρόνο ήταν κάτι που το περιμέναμε με χαρά όλοι μας. Επίσης επισκέψεις και εκκλησιασμός σε Μοναστήρια και συμμετοχή σε διάφορες εκδηλώσεις. Σε κάθε μηνιαία συνάθροιση στην αίθουσα του συλλόγου μας οι «Φίλοι των Αναπήρων» προσπαθούσες να μας προσφέρεις όχι μόνο ένα καλομαγειρευμένο φαγητό από τις εξαιρετικές κυρίες του Συλλόγου, αλλά και αγνή και πνευματική ψυχαγωγία.
       Το όνειρό σου ήταν μια μεγαλύτερη και πιο προσιτή αίθουσα για άτομα με ειδικές ανάγκες. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να γίνη πραγματικότης. Θα βοηθήσουμε και εμείς, σε ό,τι είναι δυνατόν και εξαρτάται από εμάς, για να διατηρήσουμε τον Σύλλογό μας ζωντανό και σε ενεργό δραστηριότητα. Υπήρξες υπόδειγμα υπομονής στον πόνο και την επάρατη νόσο, που σε πήρε τελικά από κοντά μας. Έφυγες, αλλά γνωρίζουμε καλά ότι δεν θα μας εγκαταλείψεις. Είσαι κοντά στον Κύριο και πρεσβεύεις από εκεί για μας.

 

Σ' ευχαριστούμε για την προσφορά σου στον ανάπηρο αδελφό. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Αιωνία σου η μνήμη. Ο Θεός να σε αναπαύει εις τας αιωνίους Μο­νάς Του.

Θαυματουργική θεραπεία του τετραπληγικού Σταύρου Καλκανδή