Ιατρικοί Προβληματισμοί

Καλησπέρα σας. Ονομάζομαι ... και είμαι τελειόφοιτος ιατρικής.....
Με βασανίζει ένα ερώτημα. Εάν ποτέ πεθάνει στο χειρουργείο ένας ασθενής όχι από αμέλεια αλλά από μη σωστή επιλογή η να το πω απλά, εάν εκείνη την στιγμή δεν σου έρθει η «σωστή» ιατρική σκέψη, τότε τι γίνεται; Εννοώ πώς να το αντιμετωπίσεις σαν άνθρωπος πρώτα και σαν πιστός κατά δεύτερο λόγο; Και με τι θάρρος θα μπορεί να αντικρύσει μετά έστω την εικόνα του Χριστού και να προσευχηθεί; Έχετε ακούσει πόσο λεπτές είναι οι ισορροπίες στην ιατρική και πόσο μάλλον με τα εξαντλητικά οράρια και την έλλειψη αδερφοσύνης στα νοσοκομεία. Σας ευχαριστώ πολύ. Θα εκτιμούσα πολύ μία απάντηση.
Μετά τιμής.....

Αγαπητέ ...,

       Χαίρε εν Κυρίω και αγωνίζου τον καλόν αγώνα της Πίστεως!
       Λάβαμε το μήνυμά σου και χαρήκαμε πολύ για την αγάπη σου προς τον Χριστό μας. Αυτό υποδηλώνεται από το ενδιαφέρον σου για το ποιο είναι το θέλημά Του αλλά και από την ευαίσθητη καρδιά σου που δεν αντέχει ούτε κατά την σκέψη να πράξει το κακό προς τον συνάνθρωπο. Επί τούτου όμως θα ήθελα να σε προτρέψω να προσέχεις το θέμα της ευαισθησίας. Είναι πολλοί άνθρωποι με παρόμοιο χαρακτήρα που τυραννιούνται από τον πονηρό με τύψεις και διαφόρους λογισμούς, απίθανους ή και ανύπαρκτους. Εσύ ως καλός στρατιώτης του Κυρίου να στρέψεις αυτήν την ενέργεια της καρδιάς σου προς τον Θεό και Αυτός θα σε καταστήσει ευαίσθητο στο να λαμβάνεις τα θεία μηνύματά Του.
       Το ερώτημα που θέτεις είναι πολύ σοβαρό και λεπτό. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι απόλυτη διότι η κάθε περίπτωση είναι πολύ διαφορετική από κάποια άλλη φαινομενικά όμοια. Μπορούμε να πούμε όμως κάτι γενικότερο ως πρότυπο για κάθε περίσταση της ζωής.
Όπως θα γνωρίζεις ο Κύριος μας έδωσε την δυνατότητα να του ζητούμε ό,τι θέλουμε και μας υποσχέθηκε πως θα το λαμβάνουμε (εφόσον αυτό συμφέρει στην πνευματική μας προκοπή). Υπάρχουν όμως και δύο βασικές προϋποθέσεις. Πρώτον ο Χριστός επιθυμεί πρίν και πάνω απ' όλα να ζητούμε την Βασιλεία Του και μας βεβαιώνει πως όλα τα υπόλοιπα, που μας είναι αναγκαία στην πορεία της ζωής, θα μας δοθούν. Δεύτερον, ο λόγος του Θεού διδάσκει πως πρέπει να γίνουμε «δίκαιοι»- δηλαδή άγιοι- και τότε κάθε προσευχή μας θα έχει παρρησία στο Θρόνο της Χάριτος. Σίγουρα απέχουμε από αυτό το επίπεδο, όμως σημασία έχει ο αγώνας και η καλή προαίρεση.
       Μην σου φαίνονται οι λόγοι άσχετοι με το ερώτημά σου. Για να αντιμετωπίσουμε ορθά ένα θέμα πρέπει να το θέσουμε επί πνευματικών ερεισμάτων. Έτσι και εσύ εάν προχωρήσεις κατά αυτόν τον τρόπο- που νομίζω πως αγωνίζεσαι πνευματικά- θα εκδιώξεις κάθε κακή αγωνία και θα εναποθέσεις με ακλόνητη πίστη στα πόδια Του κάθε στιγμή της ζωής σου. Μετά όλα κυλούν με μία παραδεισένια ομορφιά και ειρήνη και το κάθε τι το αποδεχόμαστε ωσάν να προέρχεται από τα χέρια του Κυρίου. Αφού χωρίς την Θεία συγκατάνευση δεν μπορεί να πέσει ούτε μία τρίχα από το κεφάλι μας! Για σκέψου... Δεν μπορούμε να διανοηθούμε, λοιπόν, με πόση φροντίδα και αγάπη περιβάλει τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Άρα και πάλι καταλήγουμε στο παραπάνω συμπέρασμα, που αποτελεί και την υπέρτατη φιλοσοφία: «Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Όλα στην έννοια του Κυρίου δια της πίστεως και προσευχής. Τις ανησυχίες για τους άλλους, τα προσωπικά μας προβλήματα και συλλήβδην την ζωή μας ολόκληρη!
       Εκτός βέβαια από τον πνευματικό σου αγώνα, γενικότερα στη ζωή σου, αλλά και ειδικότερα πρίν και κατά την διάρκεια κάθε ιατρικής σου πράξης, εννοείται πως πρέπει να αγωνίζεσαι για το τέλειο από ανθρωπίνης πλευράς. Να μελετάς, να ενημερώνεσαι, να συμβουλεύεσαι με ταπείνωση συναδέλφους σου κλπ. Διότι αυτό είναι το καθήκον σου. Ο Κύριος θα σου ρωτήσει πόσο προσπάθησες να είσαι ευθύς ενώπιόν Του και ενώπιον των ανθρώπων, δεν απαιτεί από εσένα θαύματα. Ζήτα απλά και ταπεινά να είναι Αυτός εμπρός, να εξετάζει και να χειρουργεί, εσύ ακολούθα... (μόνον μην λησμονήσεις ποτέ την ταπείνωση). Και σε βεβαιώ πως θα δείς θαύματα!
       Θα ήθελα, παιδί μου, να σε προτρέψω να θέσεις πρότυπα στο έργο σου και συγχρόνως ζωντανούς συμπαραστάτες και αρωγούς. Οι Άγιοι Ανάργυροι ποτέ δεν υπέπεσαν σε κάποιο ιατρικό σφάλμα και ως συνήθως ιάτρευαν διά της προσευχής και των θαυμάτων. Πολλοί ακόμη είναι οι Άγιοι που επιτελούν πλήθος θαυμάτων ακόμη και στις ημέρες μας, μην διστάζεις να τους επικαλείσαι και να τους τιμάς (αν και αυτό μπορεί να σου στοιχίσει το όνειδος των απίστων). Ένας ακόμη σύγχρονος Άγιος Ανάργυρος είναι και ο Ρώσος Ομολογητής, Αρχιεπίσκοπος Λουκάς (εάν δεν τον γνωρίζεις κυκλοφορεί ο θαυμαστός βίος του γραμμένος από τον Αρχιμ. Νεκτάριο Αντωνόπουλο, εκδ. Ακρίτας). Ένας σπουδαίος επιστήμονας, που συγκρούστηκε άφοβα με το αθεϊστικό καθεστώς εξαιτίας της Πίστης του, και θαυματουργός Άγιος. Προσευχόταν πριν από κάθε ενέργειά του και σταύρωνε με ιώδιο το σημείο που επρόκειτο να χειρουργήσει. Εκτός τούτου ποτέ δεν έπαψε να ομολογεί την πίστη του όποιο και να ήταν το τίμημα. Περιττό να σου πω πως ποτέ δεν απέτυχε, ακόμη και όταν έδραττε εντός εχθρικού περιβάλλοντος.
        Λοιπόν, αγωνίζου πνευματικά, πράττε το καλύτερο ως άνθρωπος με πίστη και προσευχή. Και μην αμφιβάλλεις καθόλου πως όλα θα διεξάγονται κατά το Άγιο θέλημά Του.
Κλείνοντας επίτρεψέ μου και κάτι ακόμη. Εσείς οι ιατροί έχετε το προνόμιο να διακονείται τον άνθρωπο κατά την ώρα του πόνου. Τούτην την ώρα η καρδιά μαλακώνει και πολλές φορές γίνεται δεκτική της Θείας διδασκαλίας. Μην το παραθεωρείς αυτό. Μπορείς δια της Χάριτος να καταστείς ιατρός σωμάτων αλλά και ψυχών.

       Ο Θεός μαζί σου καλή δύναμη στον αγώνα σου.
    
    Μετ' ευχών
† Αρχιμ. Κύριλλος