Μεταστροφές στην Ορθοδοξία

Η Ορθόδοξος Εκκλησία τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαιτέρως τα τελευταία είκοσι έτη καθίσταται μάρτυς ενός χαροποιού φαινομένου, το οποίο πρέπει μεν να αποδοθεί πρωτίστως στη χάρη του Θεού, η οποία «τα ασθενή θεραπεύει» και «τα ελλείποντα αναπληροί», ανθρωπίνως όμως οφείλεται εν πολλοίς στην ελευθερία της πληροφόρησης και της πολιτιστικής επικοινωνίας, με τη συνεπαγόμενη διάδοση και προβολή παγκοσμίως των θησαυρών της Ανατολικής, Καθολικής, Ορθοδόξου Εκκλησίας, θησαυρών πνευματικών, θεολογικών, καλλιτεχνικών κ.α.· το εν λόγω φαινόμενο είναι η μεταστροφή μεμονωμένων προσώπων, πολύ συχνά επιφανεστάτων, η και ολοκλήρων κοινοτήτων από την ετεροδοξία στην - αναλλοίωτη δια των αιώνων - Ορθοδοξία, των αγίων Προφητών, Αποστόλων, Πατέρων, Ομολογητών και Οσίων.

Η ιστοσελίδα της Ι.Μ. Παντοκράτορος παρουσιάζει μια ανθολογία τέτοιων ιστοριών μεταστροφής στην Ορθοδοξία είτε από τον ρωμαιοκαθολικισμό είτε από τον προτεσταντισμό. Εκτός από το μεγάλο μέγεθος του φαινομένου αυτού της μεταστροφής στον ορθόδοξο χώρο, την ίδια στιγμή που ο δυτικός χριστιανισμός βιώνει μαζική αποσκίρτηση πιστών από τις τάξεις του ιδίως προς την υπο-κουλτούρα του New Age, είναι πολύ χαρακτηριστικό επίσης και το εξής: όσοι μεταστρέφονται από τη δυτική χριστιανοσύνη στην Ορθόδοξη Εκκλησία μπορούν κατά κανόνα να προβάλλουν τεκμηριωμένους ιστορικούς και θεολογικούς λόγους για την απόφασή τους αυτή, η οποία δεν είναι επιλογή απλώς μιας «πιο παραδοσιακής κουλτούρας», αλλά της μόνης σώζουσας Αλήθειας και ενθέου κοινωνίας με την Αγία Τριάδα. Κατά τη μαρτυρία των μεταστρεφομένων, η στροφή προς την ακαινοτόμητη Ανατολική Εκκλησία δεν είναι εύκολη, ούτε πάντοτε - από την ανθρώπινη πλευρά – γεμάτη χαρές και δαφνοστέφανα, αλλά είναι οπωσδήποτε υπόθεση υπακοής προς τον Χριστό ο οποίος καλεί στο Σώμα Του τους αληθείς  και αμερόληπτους αναζητητές της αληθείας, οι οποίοι «δια τους λόγους των χειλέων Αυτού εφύλαξαν οδούς σκληράς» και Αυτός «εξήγαγεν αυτούς εις αναψυχήν» (Ψαλμ. 16,4 & 65,12), αναψυχήν «αληθινής καρδίας, ρεραντισμένης από συνειδήσεως πονηράς, εν πληροφορία πίστεως» (Εβρ. 10,22).