Ο Ύμνος της Αγάπης, με ερμηνευτική απόδοση του Π. Τρεμπέλα

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Α΄ προς Κορινθίους, κεφ. ΙΓ΄, εδάφια 1-8

¹ Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. ² Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. ³ Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. ⁴ ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, ⁵ οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, ⁶ οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· ⁷ πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. ⁸ Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

¹ Εάν υποθέσουμε ότι μιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, μοιάζω με τον άψυχο χαλκό που βουίζει όταν τον χτυπούν ή με το κύμβαλο που βγάζει θορυβώδη ήχο χωρίς κάποια σημασία. ² Κι αν έχω το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζω όλα τα μυστικά σχέδια των βουλών του Θεού και έχω όλη τη γνώση που μπορεί να αποκτήσει ο άνθρωπος, κι αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ ακόμη και βουνά, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε. ³ Και αν διαθέσω όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω με ψωμιά τους φτωχούς, κι αν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι σε τίποτε από τις θυσίες αυτές. ⁴ Εκείνος που έχει αγάπη είναι μεγαλόψυχος, ανεκτικός και με πλατιά καρδιά˙ γίνεται ευεργετικός και ωφέλιμος. Εκείνος που έχει αγάπη δεν φθονεί, δεν ξιπάζεται και δεν φέρεται με αλαζονεία και αυθάδεια˙ δεν φουσκώνει από οίηση και υπερηφάνεια˙⁵ δεν κάνει τίποτε το άσχημο, δεν ζητά τα δικά του συμφέροντα, δεν ερεθίζεται από θυμό και οργή, δεν σκέπτεται ποτέ κακό εναντίον του άλλου, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε απ’ αυτόν. ⁶ Δεν χαίρεται όταν βλέπει να γίνεται κάτι άδικο, χαίρεται όμως όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί. ⁷ Σκεπάζει όλες τις ελλείψεις του άλλου και δεν τον διαπομπεύει γι’  αυτές˙ σχηματίζει ευνοϊκή πεποίθηση σε όλα γι’ αυτόν που αγαπά. Κι όταν βρίσκεται μπροστά σε παρεκτροπές του άλλου, ελπίζει ότι απ’ όλες αυτές θα διορθωθεί˙ σε όλα δείχνει υπομονή για τον συνάνθρωπό του. ⁸ Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, αλλά μένει πάντοτε αληθινή και ισχυρή, ακόμη και μετά τον  θάνατό μας.