Αιρετικές Αντιλήψεις δια το Μυστήριον του Αγ. Βαπτίσματος (μέρος 5ο)

ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ
ΔΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ

Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

(5ον)

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΕΣ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ

α) Η Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία

Σύμφωνα με την παλαιότερη προτεσταντική Ομολογία της πατρίδας μας, στο μυστήριο του Βαπτίσματος: «Δεν αναγεννάται το παιδί διά του βαπτίσματος, ούτε αποπλύνεται διά της τελετής αυτής το προπατορικό αμάρτημα, όπως μερικές εκκλησίες διδάσκουν. (…)Το βάπτισμα ως τοιούτο ούτε σώζει ούτε αναγεννά, αλλά αποτελεί ως ελέχθη, το εξωτερικό σημείο επικλήσεως της συνθήκης του Θεού και τη δημόσια ομολογία του βαπτιζόμενου ή των γονέων του στην περίπτωση ανήλικου, ότι επεζήτησε τη δωρεά του Θεού υφ’ ους όρους Εκείνος προσφέρει» (Γ. Χατζηαντωνίου, Το Ευαγγέλιο ανοικτό, 1957, σσ. 207, 209. Πρβλ. και Η Πίστις των Ελλήνων Ευαγγελικών, Αθήναι, χχ, σσ. 51, 54-55).

Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 22 της ομολογίας πίστεως της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Ελλάδος το βάπτισμα μαζί με το Δείπνο του Κυρίου, σύμφωνα πάντα με την ορολογία της κίνησης, χαρακτηρίζεται ως τελετή και όχι ως μυστήριο. Για τους μεν ανήλικους επέχει τόπο αφιέρωσής τους εκ μέρους των γονιών τους στον Κύριο, για δε τους ενήλικες αβαπτίστους επέχει τόπο ομολογίας πίστεως, αποτελεί έκφραση μετάνοιας για το αμαρτωλό παρελθόν τους και επιβεβαίωση σωτηρίας που ήδη έχουν λάβει.

Η «τελετή» του βαπτίσματος, δεν σημαίνει οντολογική μεταστοιχείωση του ανθρώπου, απλώς «συμβολίζει ζωηρώς» (σ.Σ. η υπογράμμιση δική μας) τον καθαρισμό της ψυχής από της ακαθαρσίας της αμαρτίας.

Φυσική συνέπεια της θεώρησης του βαπτίσματος ως συμβόλου, ως τελετής, αποτελεί κατά την κίνηση, η αναγνώριση του Βαπτίσματος, που τελέστηκε στο όνομα της Αγίας Τριάδος σε «οιανδήποτε Χριστιανικήν Εκκλησίαν» και δεν τελείται αναβαπτισμός, με το επιχείρημα ότι «εκπληρώθηκε η εντολή του Κυρίου».

β) Οι Ελεύθερες Ευαγγελικές Εκκλησίες

Για την Κοινωνία των Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών της Ελλάδος το βάπτισμα δεν είναι μυστήριο, αλλά είναι απλώς τύπος και σύμβολο, το οποίο αποτελεί έμπρακτη έκφραση ομολογίας πίστης στο Χριστό. Επίσης, κατά την εν λόγω προτεσταντική κίνηση, όχι το βάπτισμα, αλλά η αναγέννηση που προηγείται του βαπτίσματος είναι η θύρα εισόδου στην Εκκλησία. Ο νηπιοβαπτισμός απορρίπτεται.

Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 1957, 4 Ιανουαρίου 2013